Paso Nacional de los Libertadores – monsterklim in Zuid-Amerika

Wie denkt dat je enkel in Europa waanzinnige beklimmingen kan vinden, heeft nog te weinig op onze site gekeken. Wij zijn gek op bestemmingen ‘off the beaten track’ en met bijvoorbeeld Taiwan, Patagonië of de VS zijn er al mooie alternatieven te vinden. Een van de pareltjes in het buitenland is de Paso Nacional de los Libertadores. Menig instagram account deelt foto’s van deze monsterklim in Zuid-Amerika. Niet alleen vanwege de schoonheid van de haarspeldbochten, 29 in totaal, die haast door een kunstenaar tegen de berg te lijken zijn aangelegd. Ook de aanvangshoogte van de klim (2800 meter) en de soms bizarre weersomstandigheden geven de beklimming mytische status. Hadden we het ook al over het vele vrachtverkeer gehad?

De mooie kant

Snelweg 60 vanuit Chili naar Argentinië. De verbindingsweg tussen Santiago de Chile en de stad Mendoza in Argentinië. Je kunt hier spreken van een mooie kant en een minder mooie kant. Want de bizarre hoeveelheid haarspeldbochten, verdeeld over meerdere secties, liggen aan de Chileense kant van deze beklimming. Net voor het gehucht Rio Blanco begint de weg omhoog te lopen. Let wel op: je bent hier al op een hoogte van 1200 meter en uiteindelijk overbrug je bijna 2900 (!) hoogtemeters in deze beklimming.

20 kilometer stoempen

Let op: de eerste 20 kilometer van deze beklimming zijn bijna een rechte lijn omhoog. Het is hier nog niet zo steil, want je rijdt in totaal 850 hoogtemeters over dit gedeelte, maar dan begin je pas aan de échte klim. Dan doemen de eerste haarspeldbochten op en gaan de percentages rap in de dubbele cijfers! In de eerste 20 kilometer zit eigenlijk één echt steil stuk, tussen kilometer zes en kilometer acht. Daar kom je kort even in de dubbele cijfers (11 a 12%).

Kruisje slaan

Op de kruising bij de Refugio Regimiento Yungay en de weg naar het gehucht La Yesera zie je ze eindelijk liggen: de befaamde haarspeldbochten. Je zult hier op deze kruising even op adem willen komen en ook even een kruisje slaan. Want je hebt net 20 kilometer overbrugd, maar nu moet je NOG eens 24,5 kilometer omhoog. De haarspeldbochten beginnen op een hoogte van ongeveer 2250 meter. De lucht is hier ijl en je zult echt het juiste ritme moeten vinden om hier niet compleet kapot te gaan. Nogmaals: de steilheid van de klim is niet het probleem. De combinatie met de grote hoogte, de lengte en het verkeer. That’s the trick. Vandaar: sla nog maar een kruisje in katholiek Chili. Een beetje hulp van boven is geen overbodige luxe.

Gelijk steil

Je verwacht het niet, maar de eerste kilometer is loeisteil. Je gaat echt met 11-12% omhoog en je zult echt het juiste verzet en de juiste benen moeten hebben om dit aan te kunnen. Na een kilometer ongeveer vlakt het een beetje af, maar de klim is heel onregelmatig. Na 28 kilometer kom je aan een tweede sectie haarspeldbochten. Je zit hier nu op 2600 meter hoogte. Ook dit deel met zeven curva’s is onregelmatig. Soms 4% en soms 14(!). Weinig tijd om in een ritme te komen.

De echte klim

Op 37 kilometer van het begin, met nog negen kilometer te gaan kom je bij het tweede deel van de haarspeldbochten. Dit is het bekende beeld wat je op internet voorbij ziet komen en eigenlijk het echte begin van de klim. Maar ja, je komt er niet door je te laten droppen met een helikopter, dus het andere deel hoort er bij.

Hier heb je slingerende bochten met vrachtwagens die je krap inhalen. Besneeuwde toppen in de winter. Dat werk. De haarspeldbochten volgen elkaar hier in rap tempo op en kwa steilte moet je ook hier rekening houden met dubbele cijfers. Dit gedeelte ligt echt hoog, je stijgt van 3100 naar 3800 meter en het is gemiddeld rond de 8%. Europese toppen zijn hier echt niks bij, want daar stopt de ‘fun’ op 2800 meter ongeveer. Vergeet je niet om af en toe rond te kijken?

Verlossing

Eenmaal richting de top moet je nog door een tunnel, die van Christus de Verlosser. Het zal ook echte en verlossing zijn als je daar bent. Als je boven komt zul je ook een groot Christus beeld zien en hier ben je uiteindelijk op de grens met Argentinië terecht gekomen. Hier ga je met recht even voor zitten. En niet alleen om bij te komen van de immense prestatie die je hebt geleverd. De afdaling is er eentje om later te doen. In de richting van Argentinië is het een hele lange, bijna rechte loper. Terug naar het startpunt zul je echt scherp moeten zijn. Die haarspeldbochten omhoog is tof, maar naar beneden, met al het verkeer….

Het weer

We noemden het al even, maar het weer op deze hoge bergpas is verraderlijk. Het kan er schitterend zonnig zijn, maar je zult echt rekening moeten houden met de factoren sneeuw, wind, kou en een combinatie van alles. Niet voor niets hebben mensen wel eens vastgezeten vanwege de slechte weersomstandigheden. Zorg dan ook dat je genoeg eten, drinken, kleding, handschoenen, the whole shabang bij je hebt. Beter meeverlegen, dan onverlegen.

nl_NL