2024 staat voor Italië in het teken van de ‘Grande Partenza’. De Tour start 100 jaar na de eerste Italiaanse tourwinst in het mekka van het wielrennen. Hoewel de regio Emilia-Romagna het meerendeel van het startgeld ophoest, begint het circus in Florence. Juist, dat ligt in Toscane. De derde etappe finisht na een start in Piacenza ook in Turijn. Dat is in Piemonte, net even buiten Emilia-Romagna. Maar goed, het is in Emilia-Romagna te doen. Met een grote ode aan Pantani, tijdens een finish en start in Cesenatico en Rimini. Terwijl elk dorp en stadje om aandacht schreeuwt, doet Parma ook een duit in het zakje. Met een eerste edite van l’etape Parma by Tour de France, het bekende concept van de A.S.O. kleurt de stad toch een beetje geel. Wij reden in aanloop eerst nog de Food Valley Bike Tour. Om je vingers bij af te likken!
Tekst en foto’s: Sander Kolsloot
Solo una
Een man met een olijk gezicht en een bijna carnavalesk pak aan, komt bij ons aan tafel. Wat we willen eten? Met een kleine grijns begint hij een aantal pasta’s op te noemen. ‘Traditioneel, met pompoen, ragu?’ Wat we willen. Het hoofd van onze groep, Andrea, hakt de knoop door: ‘van alles wat, zodat we kunnen delen’. De vrolijke ober verdwijnt weer naar achteren. Enige tijd later komt hij met trots het eerste halffabrikaat laten zien. De pasta wordt hier hand gemaakt en dat is om over naar huis te schrijven. Als even later de eerste schalen uit de keuken komen, blijkt van het ‘deelprincipe’ weinig over. Er is zo veel, dat er voor iedereen genoeg is van alles. De schalen blijven maar komen, ik blijf maar eten. ‘Solo Una’ is het credo. Na vier schalen met pasta’s, die alle vier superlekker zijn, komt de ober weer in beeld: nog een hoofdgerecht? Nee dank, ‘dolce per tutti’. En ook dat is om je vingers bij af te likken. La Filoma in Parma staat met stip op één.
Eten, drinken en fietsen gaan hand in hand
Dat Italië en met name Emilia-Romagna bekend staat om haar goede keuken, dat mag haast geen geheim meer zijn. Wat heet: in Modena staat een van de beste restaurants ter wereld, Parma zelf is trots naamgever aan heerlijke ham en kaas en over de lokale wijnen wordt alleen maar vol lof gesproken. Vooraf aan de wedstrijddag trekken we eerst met de trein de regio in. Het doel: de Food Valley bike tour rijden.
Vanuit Piacenza, waar wij eerst nog door burgemeester Katia Tarasconi, voor de gelegenheid in stemmig geel gestoken, worden verwelkomd. Piacenza wil zich met de komst van de Tour op de kaart zetten en daar wordt veel geld in gestoken. Terecht? We gaan het zien. Iedereen is positief en de hotels zitten vol rond het Tourweekend. Winner winner, pasta dinner! Wij pakken de Italiaanse koffie met ‘brioche’ maar graag aan, om koers te zetten richting Busseto.
Prachtige industrieterreinen en saaie wegen
Vooruit, de lofzang op Italië kan niet bezig blijven. Om van Piacenza naar de start van de Food Valley te komen, moeten we door een onooglijk stuk land. Het industrieterrein van Piacenza is een afrader, de volgende wegen zijn vrij rechttoe, rechtaan. Bijkomend nadeel: de win staat straf op kop en het is gewoon ‘dom malen’. Gelukkig wacht er al snel een hoogtepunt. We rijden ‘Verdi land’ in, bij Busseto. Hier is de geboortegrond van de bekende Italiaanse componist en kun je nog vele verwijzingen naar hem vinden. Het grote standbeeld op het centrale plein is niet te missen. Busseto is ook het punt waarop we de Food Valley Bike tour oppikken.
Landelijke route
De Food Valley Bike Tour is bedoeld als knipoog naar de regio. Het is een mooie manier om de wat minder bekende plekken in de regio te ontdekken. De route volgt redelijk de treinlijn, dus je kunt bijna altijd de route inkorten als je moe bent, of je kunt een variatie doen. Wij rijden ‘m in omgekeerde richting, dus vanuit Busseto naar Parma. De rivier de Po vormt de leidraad. De rivier is ook de scheiding tussen Emilia-Romagna en het naastgelegen Lombardije. We volgen de route en overal zie je de moeite die erin is gestoken: bordjes langs de weg, aanwijzingen op de weg gespoten. Top. We slingeren door het land en de wind is ons ook nu minder goed gezind. Schuin op kop, dus we proberen een mooie waaier te rijden.
Wedding crashers
Als we na een slingerende route, na ongeveer 40 kilometer aankomen bij Antica Grancia Benedettina vallen we met de neus in de boter. Letterlijk en figuurlijk. We vallen in bij een Siciliaanse trouwerij, waar de bruid net aankomt. Ondertussen verdwijnen wij naar een eetruimte ergens anders en daar worden rap de warme schalen met pasta, in botersaus, opgedient. Mijn hemel, ik dacht dat ik al goed gegeten had, maar ook hier betrap ik mezelf op telkens meer eten: solo una. Nonna blijft maar nieuwe dingen aanvoeren, and I just can’t get enough. Het toetje is net zo lekker en met nog een kleine Hollandse groet in het gastenboek trekken wij aan onze stutten. Op naar Parma
Parma, ci vediamo
De lunch moeten we verwerken en hoe kan dat beter dan 20 kilometer doortrappen. Het einddoel is het Parco Ducale in hartje Parma, waar we startnummers kunnen ophalen en waar de cyclosportive ook gaat starten. De vele banners en het dorpje met exposanten laat zien dat er wat staat te gebeuren. Zo kom je wel in de sferen voor een mooie rit. We gaan terug naar ons hotel, het Grand Hotel di Parma, dat vlakbij de start ligt. Dit voormalige psychiatrische hospitaal is de perfecte uitvalsbasis voor jouw verkenning van de stad en voor het rijden van deze l’etape Parma.
