In Flanders fields – Gent-Wevelgem – een ode aan de Eerste Wereldoorlog

Een lichte nevel trekt over het West-Vlaamse land. Achter de heuvels bij Wulvergem komt de zon langzaam op. De zonnestralen schijnen over de wijnranken, die de flanken van de Monteberg markeren. Het enige geluid is dat van de vogels, die verrast zijn door een vroege lentedag. Ondertussen schuiven vijf wielrenners met een vlotte cadans door het heuvelland. Het voelt haast sereen. Een schril contrast met 110 jaar eerder, toen de term ‘in Flanders fields’ voor het eerst de lading kreeg die het nu heeft. Want dat is het thema van vandaag. Een route door ‘Flanders fields’. Een knipoog naar Gent-Wevelgem en een ode aan de Eerste Wereldoorlog.

lees ook: Fietsen in Flanders Fields: Gent-Wevelgem route

In Flanders Fields – Kemmel

We zetten koers vanuit Kemmel, start- en eindpunt van deze 84kilometer lange route. Een route die ons langs vele mooie plekken leidt, maar die ons ook even laat stilstaan bij de historie van dit prachtige stukje Vlaanderen. Een beneveld zonnetje schijnt op ons gezicht. Het is nog fris, maar weldra zal de zon sterker stralen en kunnen de jasjes uit. 

Het eerste deel van onze tocht zal ons via de typisch Vlaamse weggetjes en het glooiende land richting Ieper brengen. We rijden dwars door het boerenland, de geploegde akkers die soms nog sompig zijn van al het water dat gevallen is. De eerste 15 kilometer tot aan Ieper zijn relatief vlak met hier en daar een klein heuveltje, zoals de Vierstraat bij Wijtschate. Hier worden we ook gelijk met de neus op de feiten gedrukt. Op de hoek van de vierstraat en Mandestraat liggen aan de linkerkant twee grote mijnkraters. De pijnlijke verwijzing naar de gruwelijkheden van 1917.

Ieper – Menenpoort

Vooraleer we bij Ieper aankomen, draaien we nog door domein De Palingbeek, waar we op de Verbrandemolenstraat ook even de benen testen. Hier zie je links en rechts ook enkele oorlogsgraven, hét thema van deze dag. In Ieper gaat alle aandacht uit naar de Menenpoort. Helaas is deze in restauratie, waardoor we ‘m niet in volledige glorie kunnen bewonderen. De kransen met de bekende rode ‘poppy flowers’ doen een hoop. Elke dag om 20:00 uur, weer en wind, wordt hier de last post geblazen. Een indrukwekkend ceremonieel, waarbij de woorden ‘we will remember them’ extra gedragen worden.

We will remember them

We trekken voort langs de karakteristieke markthal in Ieper, een fijn stadje om nog eens terug te komen voor lunch, diner of gewoon een bezoek. Normaal zouden we stoppen bij het ‘in Flanders fields museum, maar we moeten door. We draaien terug naar Kemmel, want daar zijn we uiteindelijk voor gekomen: voor de beklimmingen van deze route. Vanuit Kemmel liggen er twee heuvels aan je voeten. Ga je op het centrale plein schuin links, dan wacht de Monteberg met de Kemmel op je. Ga je schuin rechts, dan draai je richting de Lettenberg. De laatste is een mooie opwarmer deze dag. In totaal ongeveer 2,5 kilometer, maar nergens steiler dan 7%. 

Die opwarming is nodig, want direct na de afdaling van de Lettenberg volgt de Scherpenberg. Min of meer van hetzelfde laken een pak. Wat opvalt is dat deze klimmetjes en de bijbehorende heuvels heel open in het landschap liggen. Ze lijken haast wat verdwaald, tussen het verder licht glooiende veld.

In de Zon

Als je voor een lange, of meer culinaire dag in bent, dan stop je even bij Herberg in de Zon. Ex-renner Dirk Ghyselinck staat hier aan het roer en niemand minder dan Karl Vannieuwkerke mag hier graag komen. Heerlijke gerechten en zelfs het logo van de Michelinman prijkt er op de deur. Helaas is deze nog in het slot en daarbij is een uitgebreide lunch als bij deze Herberg misschien niet het beste idee, met ook de andere heuvels nog voor de boeg. Update: we hebben begrepen dat Dirk zijn etablissement definitief heeft gesloten. Helaas, maar blijkbaar noodzaak.

Daarover gesproken: we rijden verder, via de achterkant van de Sulferberg door de kleine dorpjes zoals Westouter. Ook hier zien we telkens weer de bordjes: ‘commonwealth graves‘ of ‘French War Cemetery. We will remember them. Daarna is het op naar de Banenberg. Een langere en steilere beklimming, die onder de kabelbaan door eindigt naast een heuse windmolen. Hier klimmen we aan bijna 10% voor sommige stukken. 

Plugstreets

Het is nu op naar de befaamde ‘plugstreets’ bij Ploegsteert. Deze zitten ook in Gent-Wevelgem. De naam is ontstaan doordat de Britse soldaten Ploegsteert niet konden uitspreken. Hier komen we drie mooie gravelstroken tegen, die in de koers van Gent-Wevelgem voor het nodige spektakel zorgen. Hier vinden we ook het monument van de Christmas Truce, ter hoogte van de tweede strook. In 1914 zwegen hier de wapens tijdens de kerstperiode en werd er gebroederlijk getoast, zoals de geschiedenis gaat. Er zou zelfs gevoetbald zijn, maar dat is nooit bevestigd. Het gedenkteken draagt een shirt van voetbalclub Liverpool, maar vele Engelse, Ierse en Schotse clubs verloren bijna hun hele eerste elftal in The Great War.

Indrukwekkend monument

Bij Ploegsteert is ook het grootste en meest indrukwekkende monument, Berks cemetery. De herberg die ernaast ligt is een fijn punt voor koffie of lunch en je kunt zo de tijd nemen om het monument goed te bekijken. Hier valt ook ineens op dat er Frans gesproken wordt. Dit kleine stukje ingeklemd tussen Frankrijk en Vlaanderen is net nog Waals gewest. Het monument maakt veel indruk: de lunch smaakt er niet minder door.

Kemmel en Monteberg

Na de plugstreets rest nog het toetje. Of eigenlijk zijn het meerdere toetjes. De Kemmelberg en de Monteberg en dat in een variatie van drie kanten. Zeker de Kemmelberg vanaf de noord-westkant is er eentje om goed aan te beginnen. Niet alleen de hellingshoek (tot aan 17%) maar ook de kasseitjes maken dit tot een klim waar je flink op moet zwoegen. Alle vijf geven we het maximale en we komen zonder stoppen boven. Het circuitje is een soort draaien en keren. Je gaat Kemmel op, dan er vanaf, dan maak je een hoekje in de velden en rij je de moeilijke kant Kemmel weer op. Dan strak rechtsaf de afdaling in om uiteindelijk de Monteberg nog een keer te bedwingen. 

Als we weer afdalen naar Kemmel, parkeren we de fiets op het terras van cafe Boutique. Als er ergens fietsen de boventoon voert, dan is het wel hier. We bestellen een picon-vin-blanc, want dat hoort er echt bij. Deze fietsroute van Gent-Wevelgem gaan we niet snel vergeten. We will remember (them). 

Route In Flanders Fields – Gent-Wevelgem

Hieronder vind je de route zoals wij ‘m reden tijdens onze verkenning ‘In Flanders Fields’ ter ere van Gent Wevelgem. Meer info over fietsen in Vlaanderen vind je op de site van Cycling in Flanders.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *