In onze rubriek Classic Rides gaan we langs de bekende, klassieke routes en beklimmingen. Onze gastbloggers Erwin en Erwin, bekend van de Mountain High Chasers, gaan voor ons de mooiste fietsbestemmingen af. Het resultaat: genoeg inspiratie voor jou om een volgende fietsvakantie te plannen. Dit maal was Erwin (zonder Erwin) in Frankrijk. Wie gaat fietsen in Frankrijk kan niet om de Alpen heen. Een van de meest beroemde, maar ook beruchte beklimmingen is die van de Col du Galibier. De tour ging al vaak over de berg, maar weinig als aankomstplek. Met een top op 2640 meter hoogte is dat ook niet niks. Terug naar het nu. Want weet je wat dit verslag extra mooi maakt? Erwin was op deze mytische col…. in de sneeuw! En dat zijn mooie plaatjes geworden! Geniet jij mee van onze Classic Ride: Col du Galibier?
(c) Mountain High Chasers
Hartje winter
Het jaar is nog geen dag oud en ik mag mij gelukkig prijzen, ik ben op weg naar een echte alpenreus. Nu moet ik er direct bij zeggen dat je in deze tijd van het jaar onmogelijk tot de top kunt komen met een fiets of met een auto, maar om hier weer te mogen zijn is fantastisch. Het is hartje winter en de flanken liggen vol sneeuw waardoor de omgeving zijn waren schoonheid laat zien. Bij het omhoog rijden, in de auto dit keer, komen de herinneringen van vijf jaar eerder weer boven alsof het gisteren was en opnieuw is het fantastisch.
Verstopt achter ‘collen’
Met zijn 2642m is het terecht een reus te noemen, toch slaagt de Galibier erin om zich goed te verstoppen achter andere beklimmingen. Je kunt vanaf twee kanten op de top komen, maar vanaf beide kanten moet je toch eerste een andere col bedwingen alvorens te mogen beginnen aan dé Galibier. Dit gegeven ansich kun je op dan ook weer van twee kanten benaderen. Je denkt, bonus! Ik mag twee cols beklimmen voor de prijs van één, of je gaat er eens goed voor zitten om te kijken of je de kleine broertjes van de Galibier wellicht op een andere manier kan bedwingen.
Col du Lautaret
Het lange broertje van de Galibier is de Lautaret. Vanuit het bekende plaatsje Briançon kun je inklikken om aan een rit van maar liefts 27,8 kilometer te beginnen. Dit klinkt heftiger dan dat het is, want de weg glooit geleidelijk omhoog tot de top. Met een gemiddelde van 3,8% is het prima opwarmer, alhoewel…je bent wel 27,8 kilometer aan het opwarmen. Iets om rekening mee te houden, zeker als je na het lange broertje bij de grote boer op bezoek mag. Vanaf de top van de Col du Lautaret sla je de D902 op richting de top van de Galibier. Zoals ik eerder al schreef is de top in de winter niet te bereiken, sterker nog, het is aan te raden jezelf goed te informeren of de top open is. Tussen juni en oktober ben je vrij zeker van een geopende top, maar mocht je al eerder in het voorjaar een poging willen wegen, vraag het na.
Col du Télégraphe
Het is een leuk onderwerp voor discussie, maar als je het ons vraagt dan heb je de ‘echte’ Galibier beleving wanneer je start vanuit Saint Michel de Maurienne. Een heel gewoon Frans dorpje aan de voet van de klim. Midden in het dorp sla je de D902 op een brug over die ook direct de start aankondigt van een pittige klim. Met een lengte van 11,8 kilometer en een gemiddelde stijging van 7,3% mag je dit een serieuze klim noemen.
Wij starten deze klim met het idee dat we in één keer door ‘moeten’ naar de top van de Galibier, dan kom je op een totaal van 35,3 kilometer klimmen dus we besluiten rustig aan te beginnen. Dat kunnen wij wel willen, maar de berg blijft altijd de baas. Het eerste stuk is het zwaarst en na een tijdje slingeren tussen bomen en wat huizen vlakt de klim iets af waardoor je je alvast mentaal kunt voorbereiden op de grote broer. In de laatste kilometer besluiten we er nog een sprintje uit te gooien voor de bergpunten op de top, iets waar ik later veel spijt van had….
De grote broer
Na de Télégraphe krijg je ruim twee kilometer de tijd om je benen even stil te houden, je mag namelijk een stukje dalen alvorens te beginnen aan de Galibier. De start van de klim ligt in het pittoreske dorp Valloire. Absoluut de moeite om hier te genieten van de Franse Alpen sfeer. Zowel in de winter als in de zomer een echte aanrader!
Wij hebben onszelf ten doel gesteld iedere klim boven te komen zonder een voetje aan de grond dus helaas moeten we voor nu Valloire aan ons voorbij laten gaan (we zijn later teruggegaan voor een heerlijk bakkie, een cola en een pasta) en rijden door het dorp. Aan het einde van Valloire ligt een rotonde waarop goed staat aangegeven waar de top is. Je hebt op dat moment namelijk nog geen idee, want zelfs nu weet hij zich nog goed te verstoppen. Op dit moment bevinden we ons als richting de 2000m en de bomen hebben plaatsgemaakt voor weide en immense rotspartijen. Zoals je vaak ziet bij cols van dit formaat kun je ver voor je uit kijken en zie je de weg tussen de bergen omhoog lopen. Ik zie andere Erwin in de verte rijden en besluit om volledig mijn eigen tempo te rijden (dat sprintje van een uur geleden….).
Best for last
Vanaf Plan Lachat, een parkeerplaats waar ook veel wandelingen vandaan vertrekken, begint de pure schoonheid. De weg gaat hier wel harder omhoog lopen, maar de omgeving is werkelijk waar wonderschoon. We worden zelfs ontvangen door verschillende marmotten die ons vrolijk toezingen. In plaats van lange rechte stukken weg slingert de route nu sierlijk omhoog richting de top. Zo hier en daar zien we nog wat restanten van de winter, maar we genieten met de zon op onze helm. Eenmaal op de top aangekomen zie je pas welke hoogte je hebt bereikt. De vergezichten zijn fenomenaal en je ziet de weg waar je vandaan bent gekomen goed liggen. Na deze 35 kilometer heeft de grote broer het beste voor het laatste bewaard!
Een reus van een klassieker
De Col du Galibier is een echte classic ride. Dit komt niet eens zozeer door de wielerhistorie die hier geschreven is (de Tour heeft hem pas twee keer aangedurfd als finish), maar met name door zijn omvang. Met zijn hoogte staat de Galibier in de top 10 van hoogste cols van Europa. Het gegeven dat je eerste een andere col over moet (of mag) maakt hem loodzwaar. Voor de liefhebber is het natuurlijk mogelijk om de eerste col met de auto te doen zodat je optimaal kunt genieten van al dat moois dat de Galibier heeft te bieden.
