Voor CyclingDestination is Kees Langeveld onderweg in zijn eigen Giro. Het idee? Alle etappes van de Giro d’Italia voorrijden. Maar dat je daar voor ook een beetje de wind mee moet hebben, soms spreekwoordelijk, dat blijkt maar weer. Etappe 1 en 2 werden geschrapt. Niet vanwege slecht weer, maar vanwege ‘geen fiets’. Die stonden in een busje bij de grens met Montenegro te wachten op verlossing. Die volgde in de vorm van papieren en waardepapieren. Want een aantal kleine coupures lokale valuta doen problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Lees Kees’ verhaal hieronder. En laat je zelf inspireren tot jouw eigen ‘Giro d’Italia’.
Italie? Nee Albanië!
Dit jaar start de Giro d’Italia in Albanië. Niet echt een land waaraan je denkt als je als wielertoerist een leuke bestemming zoekt. Maar nu ik met een groep de Giro ga rijden, één dag voor de profs uit, gaan we het avontuur aan. Wat kun je dan verwachten? Met de kaart van de 3e etappe voor mij zoek ik Qafa e Llogarasë (Llogara pas) in Google Maps. De eerste foto’s en filmpjes laten een mooie bergpas zien met prima asfalt. Waar de profs de 10,7 km a 7,2% opknallen, zullen wij als 50-plussers het een stuk rustiger aan doen, mijn herstelvermogen schat ik in ieder geval lager in, maar wie weet?
De volgende dag is immers een rustdag, waarop we met de boot naar Puglia varen, voor de eerste etappe op Italiaans grondgebied.
Wat lees ik dan nog meer op het internet?
Het is mooi en versleten, vriendelijk en armoedig. Bij het eerste stuk van de zin denk ik als autoliefhebber aan een oude ongerestaureerde Alfa Romeo, maar bij vriendelijk en armoedig popt onze straatkrant verkoper in Den Haag op. Rare combinatie… 😀.
Ook lees ik op internet lovende woorden over de kustlijn van Albanië. Dat wordt veel plaatjes schieten voor onszelf en het thuisfront. Op deze trip hebben we het goed voor elkaar. We stoppen langs de kant van de weg, voor koffie en versnaperingen, die worden geserveerd vanuit de busjes van de begeleiding. De lunch wordt geprepareerd door een echte kok, die ons van tevoren al een inkijkje heeft gegeven in zijn gerechten. Alles koolhydraatrijk natuurlijk en in Italiaanse stijl zou er zomaar pasta bij kunnen zitten.
Relatief vlak begin
Het is fijn dat we de Giro relatief vlak beginnen, deze etappe heeft zo’n 2800 hoogtemeters en 160 km’s in petto. We zijn met 15 rijders, en hebben daarmee de mogelijkheid lekker door te rijden met de beste rijders als kopmannen, en de mindere goden genietend van de ongerepte natuur daarachter.
Het wordt een dag om weer herinneringen te bouwen? En hoe gaat iedereen het ervaren? Ik zie het met nieuwsgierigheid tegemoet!
Meer over fietsen in Albanië? Kijk dan eens in deze artikelen die we al op CyclingDestination hebben staan:
