Op een uur rijden van Frankfurt, net in de deelstaat Baden-Württemberg vind je de regio Kraichgau-Stromberg. Eerlijk is eerlijk, ik ben er altijd met veel enthousiasme voorbij gereden. Onderweg naar Freiburg (voor het Zwarte Woud), naar Zwitserland of verder naar Italië. Dat je in Kraichgau-Stromberg goed kan gravelen, dat kun je eigenlijk wel raden. De bijnaam is het land der 1000 heuvels (land der 1000 huegel) en die liggen bezaait met mooie grindpaden. Tijd om daar eens een kijkje te gaan nemen en jou te vertellen waarom jij wil gravelen in Kraichgau-Stromberg. Tenminste, dat moeten we nog zien.
Basecamp Knittlingen – Gravelen in Kraichgau-Stromberg
Als ik eind augustus mijn fietskoffer en backpack omhoog trek richting de kerk van Knittlingen, kan ik nog niet bevroeden wat mij te wachten staat. Immers, ik heb enkel een hotelnaam gekregen. Gasthaus Faust, middenin Knittlingen. Ik had nog nooit van Knittlingen gehoord, laat staan dat ik het zou kunnen aanwijzen op de kaart. Faust verwijst niet naar de ‘bekende’ Faust, maar naar ‘die andere’. Ook handig. Maar toch. Ik ben er, dus ik ben er ook lkaar voor. Wat blijkt: er is een heus welkomstcomité. Een van de mede eigenaren van het bijna hagelnieuwe gasthuis in het stadje wacht mij op. Een geanimeerd gesprek volgt en ik ben gelijk verkocht. Wat een heerlijke plek. Eenmaal binnen valt mijn mond open. Het vakwerkhuis is prachtig verbouwd en alles ademt degelijke luxe. In de kamers idem. Ruimte, rust, een heerlijk bed. Dat wordt genieten. Of ik de menukaart ook kom proberen? Dat zien we later dan wel.
Kennismaking met de regio
Dat deze regio een gravelgebied bij uitstek is, dat merk ik al snel. Op de weg naar Knittlingen zie ik al de wijnranken en de heuvels om mij heen. Soms zie ik een mooi paadje omhoog lopen, maar vaker zie ik ook bos en velden. Dat betekent: veel onverharde wegen, dus prachtig gravelen. Ook de regio zelf is zich daarvan bewust. Wij krijgen vooraf een hele komoot-collectie met gevarieerde routes. Een mooie mix tussen uitdaging en ontspanning, zullen we later ook merken. Ik zeg bewust ‘we’, want op deze trip ben ik niet alleen. Voor partnerplatform ZijWielrent.nl zijn Dorien en Sandra aangehaakt. Ervaren wereldreizigers, die al vele exotische landen met de gravelbike hebben bezocht. Kraichgau-Stromberg past daar goed tussen.
Rondje in de buurt
We beginnen onze reis met een rondje in de buurt. Even opwarmen zoals dat zo mooi heet. Een koffierondje is op dit tijdstip (einde middag) niet logisch. Meer een pre-dinner ride. Op naar de wijngaarden en naar het Klooster van Maulbronn, een van de trekpleisters van de regio. Het klooster gaan we later wat beter bekijken, maar het zorgt voor een mooie backdrop tijdens de eerste rit. Vanaf daar trekken we de velden en bossen in. Op de bordjes staan mooie dorpsnamen zoals ‘Zaiserswieher’ en ‘Freudenstein’. Hier vind je die prachtige lange gravelstroken die wij in Nederland zo missen. Hier kan dat ook nog, want er is zoveel land en er zijn relatief weinig mensen. Toch ben je nooit echt alleen. We zien andere fietsers, groeten wandelaars en hondenliefhebbers. Alles gemoedelijk bij elkaar. Dit rondje buurt sluiten we af met een prachtige afdaling richting Knittlingen. Het diner bij Clubhaus 1920 is net zo verrassend en fijn als dit eerste ritje.
Heerlijke ‘Genuss’-route
De volgende dag staan we voor een heerlijk lang avontuur. We gaan de bossen in, via het klooster van Maulbronn richting de rivier de Neckar in de buurt van Besigheim. Daar is ook onze eerste stop van de dag bij Kramer’s Biergarten. Alom geprezen en we kijken er naar uit. Om daar te komen zijn we nog wel even onderweg. Het is ongeveer op de helft van onze tour (die is in totaal meer dan 100km) en we moeten ook over onverharde wegen. Plus het maken van de plaatjes, maakt dat we nog wel even moeten doortrappen. Maar met een omgeving als deze, waarbij we dwars door de wijnvelden trekken en dan weer de bossen induiken, is dat geen enkel probleem. We zien sporadisch andere fietsers en komen onderweg dorpjes en stadjes tegen. In Sachsenheim pauzeren we even voor koffie en iets zoets. Niks mis mee toch?
Kramer’s Biergarten
Ons subdoel is dus Kramer’s Biergarten in Besigheim. Zou trouwens de naam Heimwee hiervandaan komen? Er zijn veel dorpjes en steden die eindigen met ‘heim’ in het Duits. Ook in de Elzas trouwens, maar dat zou ook met de Duits-Franse relaties daar te maken kunnen hebben. In Bietigheim-Bissingen rijden we door de Japanse tuinen om daar de rivier op te pakken en dan richting Besigheim te gaan. We volgen het water en in Besigheim slingeren we door het oude centrum, met mooie vakwerkhuizen, naar Kramer’s Biergarten. Daar laten we ons verwennen door de lokale keuken met Maultaschen (een specialiteit), een goede burger en een 0.0% biertje. Want we moeten daarna nog een stuk verder!
Rivieren – Uitzichten
De lunch smaakt dus top en we vervolgen onze weg richting Heilbronn. We volgen de rivier en bij Laufen maken we de oversteek naar de rechteroever. Het levert mooie plaatjes op. Even verderop bij de sluis van Horkheim kruisen we weer terug. Heilbronn en de Heuchelberg liggen technisch gezien net buiten het Kraichgau-Stromberg gebied. Toch noemen we het vanwege het uitzicht vanaf de Heuchelberg. Deze locatie is perfect voor een drankje en bij het uitzicht worden we helemaal gelukkig. Niet voor niets een populaire trouwlocatie! Vanaf daar draaien we richting het westen en gaan we via de bossen en langs enkele meertjes terug richting onze thuisbasis Knittlingen. Moe, maar zeker weten voldaan, parkeren we de fiets weer bij Gasthaus Faust. Het diner in de avond in Maulbronn gaat er net zo goed in als de dag ervoor.
Een rondje wijn en Hügelfest (dus wijn)
Op onze laatste reisdag trekken we richting het westen vanuit Knittlingen. Het doel? Het Hügelfest beleven, wat ons ten zeerste wordt aangeraden. Voor deze rit gaan we in totaal 65km in het zadel en pakken we een paar mooie hoogtepunten mee. Echte ‘hügel’ dus, want de heuvels merk je hier ook. We trekken eerst richting Bretten, waar we ook Lena van het lokale toerismebureau oppikken. Zij kent de weg beter dan wij en gaat voor in de richting van Bruchsal. Het uitzichtspunt vlak voor de stad op de Michaelsberg is een aanrader. Je kunt jezelf ook vereeuwigen op het wereldwijde web! De afdaling daarna is wat technisch, maar ook met een gravelbike goed te doen. Eenmaal in de stad laten we ons verwennen met spaghetti ijs. Als er iets een jeugdherinnering is, dan is het wel spaghetti ijs. De andere verrassing is het Slot Bruchsal. Een prachtig kasteel met tuin en buitenruimte. Imposant en onverwacht.
Wijn en meer
Ik zei al: de regio is een en al wijn. Zoveel ranken zie je bijvoorbeeld ook langs de Moezel, of in Noord-Italië. Ook als je gaat gravelen in Kraichgau-Stromberg. Met de gravelbike kan je vaak ook door de wijnranken fietsen. Niet te vaak, goed opletten. Wij maken buiten Bruchsal eerst nog een stop bij Klumpp. Een hypermoderne wijnbouwer, die ook nog eens biologisch (en bio-dynamisch) verbouwt. Wow. Echt schitterend om te zien. Een klein nipje van het lokale elixer moet kunnen toch? Het hindert ons niet in de rit richting Weingut Klenert voor het feest. De route door de Kraichbachniederung maakt het helemaal af.
Waarom en wanneer moet je gaan?
De reden om te gaan gravelen in Kraichgau-Stromberg is de combinatie van vriendelijke mensen, gastronomie,(en dan zeker ook de wijn) en de prachtige gravelroutes. Ik was weer even vergeten hoe goed je in Duitsland kunt gravelen. Zo vaak laat ik me verrassen door een nieuwe omgeving, maar deze keer is dat volkomen terecht. Lange gravelstroken door het bos, de wijngaarden, de klimmetjes en dan dus ook prachtige uitzichtspunten. De stops bij de wijnboeren, bij de ‘eisdielen’ (oftewel de ijscafés). Alles klopt dan gewoon. De beste tijd om te gaan is de randjes van de zomer en het voor- en najaar. Wij hadden op een dag 35+ graden op de fiets en dan is het zelfs in het bos echt warm. Beter kun je dan voor het voor- en najaar gaan. Houdt dan wel rekening met meer regen.
Tips voor een heerlijk pitstop
Als je gaat gravelen in Kraichgau-Stromberg, dan heb je af en toe een pitstop nodig. Dit zijn onze tips.
- koffie en meer: Luisenhof Hofladen in Oberderdingen
- Duitsland heeft een goede ijscultuur. O.a in Bruchsal stopten we voor een ‘gelato’. Ga voor Spaghetti-ijs bij Gelateria GranCaffe
- Drinken. Duitsland staat bekend om zijn bierkultuur, maar ook de wijn is hier goed vertegenwoordigd
- Langs onze route kom je bij Weingut Klummp of bij Weingut Klenert. Stop voor een proeverij of een klein glaasje
- Kramer’s Biergarten heeft een goede (non-alcoholische) bierselectie
- Eten langs de route en ’s avonds
- Kramer’s Biergarten -> degelijk Duits. De maultaschen zijn een specialiteit.
- Gasthaus Faust -> voor net dat beetje extra gastronomie. Wisselende kaart.
- Zum Scheffelhof – Maulbronn -> ruime keuze uit vlees maar ook vegetarisch. Degelijk plus.
- Reinhards Alte Feuerwache -> perfect voor ‘Kaffee & Kuchen’
- Clubhaus 1920 -> niks geen sportkantine, maar goed eten. O.a. de pasta met paddestoelen was genieten.
Een speciale vermelding voor Hofladen Luisenhof. Zowel op onze dag drie als op onze dag vier zijn we hier gestopt. Op dag drie waren we er na sluitingstijd en kregen we een ’tasje mee’ voor onderweg met heerlijk vers fruit en een sapje. De volgende ochtend zijn we teruggegaan voor koffie met kuchen en dat was genieten. Supervriendelijk en echt een aanrader voor een stop!
