Het parcours van de Ronde van Spanje is gisteren bekend gemaakt en het beloofd weer een mooie ronde te worden. Niet alleen met de start in Nederland, waar je genoeg inspiratie uit kunt halen voor een volgend micro avontuur, maar ook met de etappes in Spanje is het genieten. De route eindigt liefst 9 maal bergop in La Vuelta 2022. Mocht je je komende zomer vervelen dan is een fietsvakantie in het spoor van La Vuelta misschien een idee. Wij zetten de beklimmingen even op een rijtje. Die kunnen dan gelijk op de bucketlist! Geniet dus even mee van 9x een bergop finish in Spanje: La Vuelta 2022!
Pico Jano
De eerste knaller die de renners tegen gaan komen in 2022 is de beklimming van de Pico Jano in Cantabria. Dat deze klim nieuws is lijkt logisch: de laatste 4 kilometer van dit geitenpad moeten nog geasfalteerd worden. Dat dit geen makkelijke opgave is, blijkt wel uit het profiel. De klim is niet eentje van extreme lengt, maar tussen kilometer drie en vier zit je wel dik boven de 9%. Na een stuk vals plat ligt de verrassing op 600 meter voor de streep. Met bijna 15% aan stijging zullen de renners, maar ook jij als fietstoerist, goede benen moeten hebben. Een mooi
Colláu Fancuaya
Deze klim is onbekend bij de meeste wielrenners. Logisch, want deze klim zat nog niet eerder in het Vuelta parcours. In deze etappe is de aanloop vrij lang, maar het toetje is het allerbelangrijkste. Dit is weer zo’n gevalletje van een Vuelta klim die maar blijft stijgen. De steiler, de beter. Het is een echt geitenpad dat in de laatste kilometers gemiddeld 10% omhoog loopt, met een piekje van 13%. Pijnlijk. Deze mag ook weer in het lijstje: monsterklimmetjes in de regio Asturias.
Les Praeres
We blijven nog even in Asturias, met de finish boven op Les Praeres. Met een lengte van bijna vijf kilometer en een gemiddelde van een waanzinnige 13,5(!)% is Les Praeres de Nava een monster van jewelste. Vergeet ook niet dat sommige stroken boven de 20% pieken. Niet normaal, zeker niet voor een slotklim.
Peñas Blancas
Met ruim 16 kilometer aan een gemiddelde van 6,2% is de ‘steile witte klip’ een mooie afsluiter van de twaalfde etappe in Andalusia. Het eerste gedeelte is vooral onregelmatig, met uitschieters naar 14%, maar met nog acht kilometer te gaan wordt het allemaal wat dragelijker. Hoewel. Het gemiddelde is nog steeds ruim boven de 7% en er zitten venijnige piekjes in van 10%+. Hier gaan de profs het elkaar moeilijk maken. Voor de amateurs zoals wij zal het vooral een zegen zijn om eenmaal boven te komen. De klim is volgens Cyclingcols te vergelijk met de Crans-Montana klim, die wij zelf reden afgelopen zomer. Dat was best hard werken.
Sierra La Pandera
Deze beklimming, verder naar het westen in Andalucia, is geen onbekende voor de profs. In 2017 was deze klim al eens scherprechter in een etappe. Nu is ie weer opgenomen en een beetje afhankelijk van welke route je neemt is dit een moeilijk zware klim. Hoe je het ook wendt of keert, bijna acht kilometer lang rijdt je aan 8% gemiddeld omhoog, met een steilste kilometer aan 13,5%. Met nog 6 kilometer te gaan kom je eigenlijk niet meer onder de 10%, behalve op de laatste kilometer. Dit wordt zweten en zwoegen, want je gaat hier naar een hoogte van 1832 meter, tussen de rotsen. Weinig beschutting dus. Je kunt nooit te weinig drinken meehebben en zeker in de zomer is insmeren gewenst. Maar let op: in de winter kan er zomaar sneeuw liggen!
Sierra Nevada
We klimmen nu naar het ski-oord Sierra Nevada. Ooit zou daar een WK skiën gehouden worden, maar dat ging niet door en wel om een goede reden: er lag geen sneeuw. Dat was nog in de tijd dat nepsneeuw niet hip was en men dacht met heel veel bidden en een heuse processie (echt gebeurd) het WK nog te kunnen redden. Het werd ‘nada, enchilada’. Helaas pindakaas.
Toch mooi, dat je hier dan in de zomer naartoe kunt fietsen. Alhoewel, mooi: de klim is eentje van de langste soort. 30 kilometer lang, ongeveer 6% gemiddeld en je klimt dus naar ruim 2500 meter hoogte. De laatste vijf kilometer kom je niet onder de 7% en tussen kilometer twaalf en zes heb je ook nog wel wat te verduren. Geen makkie dus en gecombineerd met de hoogte van de finish is dit een ware uitputtingsslag. Wel een groot voordeel: je hebt uitzicht op zee!
Alto del Piornal
Weer een mooi geitenpad, ditmaal in Extremadura. De lengte van deze klim maakt vooral het verschil want heel steil is het hier niet. Met ruim 16 kilometer aan gemiddeld 5% gaat dit pijn doen bij de renners. Als je ook kijkt naar de omgeving zal het in de zomer een taaie beklimming zijn. Als amateur zal je blij zijn als je een kilometer onder de top bent, want daar vlakt de klim helemaal uit. Mocht je in de zomer omhoog gaan: genoeg water meenemen, want ook hier rijd je weer in de open vlakte in de brandende zon.
Puerto de Cotos – Navacerrada
De klim an sich zal weinig angst inboezemen. 16 kilometer aan lengte, 4,2%, piece of cake voor de gemiddelde prof. Maar in deze Vuelta 2022 ligt er ook nog wat ‘heuvelwerk’ in de kilometers vooraf aan de klim, dus vergeet niet de TV aan te zetten bij deze etappe! Als wielertoerist is de klim naar dit ski oord in de buurt van Madrid een mooie trainingsklim. Niet te steil, niet te moeilijk. Alhoewel: het venijn zit ‘m in de laatste zeven kilometer, als de stijgingspercentages niet onder de 6,5% komen. De laatste vijf kilometer is zelfs 7,5% gemiddeld! Das straffe kost!
Dit was ‘m dan: 9x Bergop finish in Spanje: La Vuelta 2022! Mocht je nog niet genoeg inspiratie hebben? Check dan dit artikel over vijf bizarre beklimmingen in Spanje.
