Je hoeft instagram maar te openen en verschillende accounts laten je de prachtige klim van de Lysefjord, de Lysefjordstigen in Noorwegen zien. Niet alleen de locatie, aan het eind van een van de mooiere fjorden, maar ook de uitdaging zelf: je klimt in 8,9 kilometer zo’n 840 meter de hoogte in. Met een 9,4% gemiddeld staat ie dus in het rijtje met bijvoorbeeld Passo Giau en is ie zwaarder dan bijvoorbeeld Sa Calobra. Met recht een beauty te noemen. Als je gaat fietsen in Noorwegen, dan mag deze niet ontbreken op jouw lijstje. Kijk je even mee?
De klim: toevallige bijkomstigheid
Het is een prachtig uitzicht als je vanuit Lysebotn de fiets op stapt. Je kijkt kilometersver over het water van het Lysefjord. Als je met je rug naar het water staat, zie je rechts de prachtige 27 bochten van de klim voor je liggen. De fjord is een soort kloof, dus de klim gaat vrij steil omhoog. Een prachtig, maar ook imposant vooruitzicht.
Aanleg
Voor de aanleg van deze weg was Lysebotn, een klein dorpje aan het einde van het Lysefjord, een geïsoleerde plek. Je kon er alleen over water komen. Met de aanleg en oplevering van dit prachtige stukje infrastructuur kwam daar in 1984 verandering in. Het doel was om de energiecentrale in Tjodan beter bereikbaar te maken. Er was niet gerekend op een toestroom van toeristen. Dit is de mooie bijvangst van deze route.
Start in het centrum
Als je nog even wat moed in wilt drinken, dan kun je het beste starten bij Olav’s Pub op de camping van Lysebotn. Eigenlijk de enige plek waar je ook nog een kop koffie kunt krijgen. Vanaf hier is het nog eventjes vlak, je moet dan 1.100 meter door een strak aangelegde tunnel. Daarna begin je al vrij snel aan bocht 1 van de in totaal 27 haarspeldbochten. Tip: zorg dat het stijgingspercentage niet op je Wahoo of Garmin te zien in. Want je zal lange tijd ‘double digit’ stijgingspercentages voorbij zien komen. Ruim 6,5 kilometer lang rij je aan 10 procent tegen de berg op. Er zit een venijnig stuk in richting het einde, waar je tegen de 15 procent omhoog rijdt.
Over de top
Als je de top van de klim hebt bereikt, vlakt de weg af. Het is letterlijk alsof je uit de afgrond omhoog bent gekomen. Dat is toch heel bijzonder aan fietsen in Noorwegen. Een totaal andere ervaring dan fietsen in de Alpen. De route leidt je door een prachtig landschap met kleine bergmeertjes en rotsformaties. Het is net alsof je door een sprookjeslandschap rijdt. Dat gevoel houdt wel eventjes aan. Er zit nog een heel stukje helemaal aan het eind. Als je denkt dat je weer op het vlakke bent, krijg je nog 14 procent om je horen geslingerd.
Heen en terug
Omdat de weg naar Lysebotn een doodlopende weg is, kun je niet per se een mooi rondje maken. Je zult altijd naar een oversteekpunt moeten gaan om daar de boot te pakken, of zoals wij hadden bedacht: je rijdt helemaal naar het eind van de Lysevegn en dan draai je weer om. Want eigenlijk is het ook best vet om die haarspeldbochten weer af te dalen. Niet?
Tot in 2019 organiseerde Haute Route hier een toffe race. Met de herijking van prioriteiten en de overname door IronMan group zijn ze zich meer op de klassiekers gaan richten. Zonde, want plaatjes als hieronder, zullen we daardoor minder zien.
