In onze serie ‘Classic Rides’ komen de meest iconische routes en beklimmingen aan bod. Van Stelvio tot Mont Ventoux, van Angliru tot Wu Ling in Taiwan. Ze komen allemaal een keer voorbij en na het lezen van deze serie is jouw bucketlist compleet. Vandaag in Classic rides: Sa Calobra op Mallorca ofwel Coll dels Reis. Als je gaat fietsen op Mallorca, dan is deze klim eigenlijk verplicht. Voor iedereen die dit monster ooit gereden heeft zal het een feest der herkenning zijn. Als jij ‘m nog niet gereden hebt, dan wil je er nu naartoe.
Classic ride: Sa Calobra
Bovenaan de Coll dels Reis staat een bord met het hoogste punt aangegeven. ‘Slechts’ 682 meter boven zeeniveau. Dat kan toch haast niks zijn? Om er te komen moet je eigenlijk eerst (een aantal) andere beklimmingen overwinnen. Bijvoorbeeld de Puig Major, de Coll de Femenia of de Sa Batalla. Je komt dan uiteindelijk bij een t-splitsing met een aquaduct/viaduct van waar je ook nog een klein klimmetje moet bedwingen.
Op die t-splitsing vind je overigens een tentje met een terras waar renners neerploffen na voltooiing van Sa Calobra, zoals deze klim in de volksmond heet. Dat ze bovenop de klim neerploffen, heeft een duidelijke reden. Je moet namelijk eerst afdalen, alvorens je de klim kunt aanvatten. En laat dat nu juist de schoonheid van deze klassieker zijn.
270 graden de andere kant op
Nadat je de top van Sa Calobra bent gepasseerd rij je een paar honderd meter over een vrij rechte weg. Als je aan de rechterkant verderop een restaurant ziet opdoemen, dan weet je, we gaan eraan beginnen! En wat voor begin. De eerste bocht is een 270 graden bocht naar links. Je leest het goed, 270 graden bocht. Je draait rechtsaf en na een 3/4 rondje rij je dus verder naar links. Want drie keer rechts, is ook links.
De weg is goed, maar smal en je moet echt je volle honderd procent bij het dalen houden, want de ene bocht na de andere volgt zich op. Pas na enkele kilometers dalen heb je een beetje een uitzicht over wat er nog voor je ligt. Voor de rest is het soms blind de bocht door en dat terwijl de helling 7-8% gemiddeld naar beneden loopt. Goede remmen zijn geen sinecure.
LEES OOK DAGBOEK MALLORCA!
Vertrouwen
Van bovenaf gezien lijkt de weg als een soort slang door het landschap te kruipen. Op de fiets is het geen kruipen maar duik je echt naar beneden. Toen ik de eerste keer Sa Calobra naar beneden reed, was dat waanzinnig en bizar tegelijk. Ik was blij met de krachtige remmen op mijn fiets, maar ik had ook een gevoel van uitgelatenheid. Wat was dit vet! Als je op een gegeven moment door een rotstunneltje moet sturen met een blinde bocht erachter, dan is vertrouwen op je zintuigen het enige wat je kunt doen. Genieten.
Weer omhoog
Eenmaal aangekomen in het plaatsje Port de Sa Calobra is het bijkomen van de daling (of nagenieten voor de echte liefhebbers) en omdraaien voor de weg terug. De klim omhoog, want om terug thuis te komen is er maar een weg…terug omhoog. De slingerende wegen waarover je naar beneden bent geschoten, gaan je nu pijnigen. Want het bordje onderaan de klim spreekt boekdelen: 9,5 kilometer aan 7%.
Toen ik (Sander) voor het eerst ging fietsen op Mallorca en Sa Calobra naar boven reed, wist ik even niet wat mij gebeurde. Het was harken, absoluut harken. De klim is relatief onregelmatig. Bijkomend nadeel: omdat je eerst bent afgedaald en meestal gelijk weer omhoog gaat, doet dat extra pijn aan de benen. Daarbij wordt het zwaarste gedeelte bewaard voor de laatste twee kilometers.
Bergop is nooit echt genieten. Ik heb alle keren (3 maal totaal) nooit met veel plezier om me heen zitten kijken. Heel vreemd, want dat is juist hetgeen wat je zou moeten doen. Maar ja, die benen he.
Bijna boven
Het prachtige aan deze klim is dus de vele lussen en de slangachtige ligging tegen de berg aan. De architect van dit stukje infrastructuur mag wel een standbeeld hebben. Zeker ook als je bijna boven bent, want dan draai je dus weer 270 graden rond en dan moet je nog het laatste zetje geven op de pedalen voor de foto bij het bordje. Als je dan uiteindelijk het korte afdelinkje naar het terras doet, ben je een gelukkig mens.
Daalangst
Sa Calobra is niet voor mensen met daalangst. Dan kom je er niet (tenzij je natuurlijk het bootje naar de haven pakt en dan naar boven gaat, maar ja…dan is de lol er wel vanaf). Ook voor minder geoefende fietsers zal het geen pretje zijn. Maar als je een beetje benen hebt en je durft de bochten goed aan te snijden, dan is dit er eentje om heel lang van te genieten.
In zijn topdagen was dit ook een van dé trainingsklimmetjes van Bradley Wiggins. Toen reed hij ze nog omhoog in 26 minuten. Tegenwoordig zal het meer andersom zijn. Als tourwinnaar mag hij zich dat wel permitteren. Tegenwoordig is de KOM op Strava in handen van Sebastian Henao, die in iets minder dan 25 minuten naar boven is gekacheld. Een zekere Emma Pooley is de snelste dame aller tijden, met net iets meer dan een half uur op de klok (30:23).
Aan te raden route
Als je deze classic wilt rijden, dan ligt jouw startpunt waarschijnlijk in Sollèr of in Pollença. Wij hebben een mooie route vanuit de haven van Sollèr gemaakt, waar je naderhand heerlijk kunt neer ploffen voor een drankje en zeker ook een goede hap. Dat heb je wel verdiend!
