Sinds 2022 zijn we bij Cycling Destination verliefd op Denemarken. Niet alleen vanwege de prachtige reis die we vanwege de Grand Depart mochten maken. Ook onze eerste kennismaking met de Herregårdsruten op Funen was prachtig. Nu zijn we terug. Maks Groeneveld en Andrea Lodder zijn voor ons op pad geweest en in dit driedelige verhaal fietsen zij op Funen een groot deel van de herenhuizenroute, zoals deze in goed Nederlands heet. En dat levert prachtige verhalen en plaatjes op. Lees je mee met dit driedaagse verslag?
Soms heb je zon, soms heb je regen
Tussen de gordijnen door verklapt de Deense ochtendzon dat we geluk hebben. Op onze eerste dag fietsen het eiland Fyn schijnt de zon. In tegenstelling tot gisteren straalt de grote gele bol in de strakblauwe lucht. Voordat we de fiets op stappen schuiven we eerst nog even aan bij het uitgebreide Deense ontbijt. Rond gegeten en vol goede moed klikken we in en rollen we via karakteristieke Deens straten Odense uit richting het noorden. Hetgeen dat meteen opvalt zijn de typische Scandinavische huizen. Blauwe gevels wisselen zich af met knalgele en okerkleurige boerderijen. Dat Denen trots zijn op hun land mag wel duidelijk zijn, op elke hoek van de straat zie je wel een rode vlag met wit kruis wapperen.
Fietsen op funen = genieten
Van de drukke straten in Odense rijden we een smal fietspad op langs het water. Al snel horen we knisperend geluid onder onze smalle bandjes vandaan komen. Gravel. Een aangename verassing, althans……voor ons. Langs het water zitten wat mannen te vissen, en verderop dobberen wat eenden. Verder komen we in de eerste kilometers weinig mensen tegen, heerlijk! Totdat we de zo gevreesde eerste lekke band voor onze kiezen krijgen. Dit was natuurlijk te verwachten, maar, gelukkig zijn wij (voor de verandering) eens goed voorbereid op pad gegaan. Dus, nieuwe binnenband erin en door. Heel stiekem met samengeknepen billen, want het eerste dorpje is pas zo’n tien kilometer verderop.
Uitzicht op zee
Met uitzicht op de zee en de wind in de rug vliegen we naar Otterup. En alsof het lot toch een heeeeel klein beetje aan onze zijde staat, of juist niet, klopt lekke band nummer twee aan bij het ingaan van het dorp. De vraag is dan natuurlijk altijd; hebben we geluk, of niet? Na wat rondvragen in het dorp weet iemand ons te wijzen op een fietsenwinkel iets verderop in de straat. De typische ‘fietsenmaker op de hoek’, Cykelgalleriet. In de winkel is geen racefiets te bekennen, maar wel twee alleraardigste mannen met lange haren en baarden. Net wat we nodig hebben. Er zit een fikse scheur in de buitenband, dus er wordt een nieuwe binnen- en buitenband gemonteerd voordat we weer verder kunnen. Natuurlijk zijn de hemelpoorten in de tussentijd opengebroken, dus schuifelen we de frietkraam verderop maar in. Time efficient.
Regen is psychisch
Het klinkt misschien raar, maar we houden beiden wel van een goeie regenbui. Dus eten we snel ons bordje leeg en vol goede moed stappen we weer op de fiets. En zoals het eigenlijk al de hele dag gaat, straalt binnen een paar minuten de zon ons weer tegemoet. Top! De volgende kilometers leiden ons door het Fynse binnenland heen. Voor zover je het binnenland kan noemen op een eiland van enkel 3100km², maar laten we zeggen dat we nu geen zee kunnen zien. Dus binnenland. Fietsen op Funen doet ons een beetje denken aan Groningen. Vlak, weinig bomen, veel weilanden (weliswaar zonder koeien) en natuurlijk de zee. Eigenlijk best rustgevend. Misschien is dat wel de reden waarom iedereen hier zo relaxed is.
The final stretch
Voordat we koers zetten richting de eindbestemming, doorkruisen we eerst nog Bogense. Via de noordwestkust rollen we langs de kleine vissershavens richting Middelfart. De ijdele hoop om droog aan te komen vervliegt al snel wanneer we een donkergrijze wolk tegemoet rijden. Typisch. Want achter ons schijnt de zon nog fel, maar toch worden we wederom drijfnat. We kijken elkaar aan en hebben beiden een glimlach van oor tot oor. Wat een top dag! We stoppen nog heel even aan het water, waar een mooie regenboog tevoorschijn komt die mooi afsteekt tegen de donkergrijze lucht. Wat een geluk hebben we! Zoals de dag begon, eindigt hij vandaag ook over licht glooiende gravelpaden.
Slapen op stand
We komen aan bij ons hotel voor vannacht, het Comwell hotel Kongebrogaarden. Bij het inchecken komt natuurlijk de vraag; waar kunnen we de fietsen stallen vannacht? Waarop de receptioniste zegt; jullie kamer heeft ruimte genoeg, neem ze maar mee naar boven! Het is dat je niet in de hotelkamer mag fietsen, maar het had zeker gekund. Wat een ruimte!
Ook na het fietsen genieten
Na een warme douche schuiven we aan in het restaurant met uitzicht op de Lillebæltsbro die het eiland Fyn verbindt aan het vasteland van Jutland. Een oude metalen spoorbrug die over het water ‘Snævringen’ loopt. Er werd ons verteld dat er wel eens dolfijnen hier zwemmen, maar dan moet je wel geluk hebben wil je die kunnen spotten. En zoals we vandaag wel meer geluk hebben, is dat nu ook het geval. Tijdens ons diner, dat zeker een ster waardig is, springen er zo’n vier tot vijf kleine dolfijnen af en aan het water uit. Let’s call it a day, en fingers crossed voor net zo’n mooie dag fietsen op Funen morgen!
2 reacties
Wat een prachtige beschrijving van jullie reis. Erg uitnodigend als je van het weer houdt.
Dank voor jouw enthousiaste reactie. We blijven jullie inspireren!