De komende periode publiceren we in samenwerking met onze partner Shimano een aantal mooie routes voor de enthousiaste racefietser én gravelaar. De routes starten vanaf verschillende plekken in Nederland en België. Het uitgangspunt is dat je de route makkelijk kunt fietsen en dat het een mooie inkijk in de omgeving geeft. Een andere gemene deler? Start en finish is bij een Shimano Service Center, waar je van te voren een lekkere kop koffie kunt krijgen en je nog even jouw fiets kunt laten nakijken. Voor ons eerste avontuur pakten we de gravelbike en gingen we een mooie route Gravelen over het kroondomein in Apeldoorn. Alvast een tipje van de sluier: mooier dan dit wordt het niet in Nederland.
Tekst: Sander Kolsloot – Foto’s: Ruben Hoogland en Sander Kolsloot
Mooie vrijdagmorgen
Het is vrijdagochtend rond de klok van 9 uur in de ochtend als we de auto de parkeerplaats bij Stappenbelt in Apeldoorn opdraaien. Vanaf het moment dat we vertrekken in Utrecht, schijnt de zon al in ons gezicht. Het wordt een prachtige dag. Niet alleen vanwege het weer, maar ook vanwege het programma van vandaag. Eerder in de week had ik al even contact met Roelien van Stappenbelt Specialized Concept Store om onze komst aan te kondigen. ‘De koffie staat klaar in onze mooie koffiecorner’ klonk het vrolijk door de telefoon. Of we al een route hadden? Ja zeker!
Kroondomein – what a beauty
Onze route voor vandaag leidt ons over de kroondomeinen van onze koninklijke familie. Niet altijd openbaar, omdat Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima ook tijd met zichzelf nodig hebben in hun achtertuin. Maar als de deuren van de landerijen wel open zijn, dan liggen er de mooiste zandwegen, klimmetjes en gravelpaden voor het oprapen. Velen noemen dit ook wel ‘het kroondomein uitspelen’. Voor onze route rijden we eerst een stukje over verharde wegen alvorens we Willem’s achtertuin induiken. De gehele route met Komoot GPX vind je onderaan het artikel!
Uitgedunde groep
Zoals met alles zijn planning en realisatie nog wel eens verschillend. Grote vriend corona hield flink huis in onze groep en zodoende stonden we uiteindelijk met een groepje van drie aan de koffie bij Stappenbelt. De ontvangst is hartelijk en de koffie corner ziet er sfeervol uit. Een beetje American diner style, dat kan ik wel waarderen. In de winkel zelf is het kwijlen voor de fietsliefhebber. Prachtige racefietsen, gravel- en mountainbikes. Wel een single brand store, dus als je niet van Specialized houdt, dan is het misschien niet jouw plek. Alhoewel je wellicht nog van gedachten kunt veranderen.
Tips en tricks
Wat ik fijn vind is de vriendelijkheid van eigenaren Roelien en Gert. Je merkt in niks dat de zaak sinds juli 2021 ook deels in eigendom is van dealerholding Nieuwenhuijse. Dat is wel prettig. Roelien en Gert maken allebei even een praatje, zetten een kop koffie en we mogen in principe doen wat we willen. Onze route wordt nog even gecheckt en ook krijgen we nog wat vragen ‘of we alles bij ons hebben’. Op een zonnige dag als vandaag is dat geen enkel punt natuurlijk. Bij wat weerbarstiger weer is een welkome aanvulling. Dan kunnen we de fiets nog even laten nalopen in de werkplaats. Wel zo fijn.
Fiets van de dag
Voordat we aan dit avontuur begonnen, hadden we nog wel een kleine uitdaging. Zowel Ruben als ik waren niet in het bezit van een gravelbike. In normale tijden überhaupt geen probleem. Maar nu, we praten over maart 2022, liggen die zaken anders. Gecombineerd ook met onze lengte (beiden boven 1.90) zorgde dit voor een extra uitdaging. Wat rondbellen hier en daar zorgde voor weinig soelaas. Uiteindelijk zijn we erg goed uit de brand geholpen door een goede bekende. Via Gravelbiketehuur kregen we twee mooie, degelijke Sensa Romagna gravelfietsen met Shimano GRX groep mee.
Off we go
Om naar het geliefde kroondomein te komen is het even slalommen door de stad. We rijden door het park waar ik in 2016 Tom Dumoulin en een toen nog onbekende Primoz Roglic voorbij zag zoeven tijdens de proloog van de Giro d’Italia. We draaien en keren en zien ineens het Paleis voor ons opdoemen. Aangezien je in de tuinen niet echt kunt fietsen rijden we er links omheen. Dat betekent dat we de eerste paar kilometer over asfalt rijden, maar de omgeving maakt alvast een hoop goed. Zoals later zal blijken, maakt het gravellandschap meer dan een hoop goed.
Rechts het bos in – beauty
Terwijl onze Sigma Rox navigatie, die we speciaal voor deze rit op de fiets hebben gedraaid, aangeeft dat we rechtsaf moeten, komt er een grote glimlach op mijn gezicht. Asfalt ruilen we nu definitief in voor onverhard. En hoe! We draaien eerst een stuk door het bos heen. De zon prikt al aardig door de bomen, maar we zijn voor nu nog aardig beschut. Met de lichtval kunnen we aardig foto’s maken. We moeten haast uitkijken dat het geen verkapte fotorit wordt, in plaats van een mooie gravelroute. Na een paar kilometer splijt het bos ineens open en openbaart zich een prachtige heide vlakte. De zon schijnt volop en het is hier waanzinnig mooi. We stoppen even voor wat plaatjes.
Lange gravelweg
Deze hele lange weg, de hofweg, lijkt haast aangelegd voor gravelaars en om foto’s te maken. We blijven maar stoppen en plaatjes schieten. Soms tot wat geknor hier en daar, maar goed. Het hoort er een beetje bij. Het is hier heel wijds en gezien het tijdstip is de heide nog niet in bloei. Dat zorgt voor mooi gele en bruine tinten. Aan het einde draaien we rechtsaf en rijden we langs de rand van Uddel richting Nunspeet. We rijden nog door een mooi stuk bos, vlak voor Elspeet en daarna, op ongeveer 24 kilometer in de route komen we nog een prachtige dubbel track tegen. Daarvoor stoppen we even omdat een boer zijn koeien het weiland in moet drijven. Heel veel Hollandser dan dit wordt het niet.
Zand. Heel veel zand.
Na Elspeet gaat het rechtsaf het zand in. Letterlijk. We hebben best prima banden gestoken, maar dit is toch wel keihard beuken door het mulle zand. Een paar keer zet ik een voetje aan de grond, want er liggen kleine mini heuveltjes op de route die ik niet altijd geslecht krijg. Ach. Dat geeft weer een excuus om nog meer foto’s te maken. Het wordt een soort langspeelplaat, de aantallen keren dat ik zeg: ‘wat is het hier mooi.’ Op de brede paden komen we af en toe een wandelaar tegen. Een vriendelijke groet en een praatje doet wonderen voor het samen gebruiken van deze paden. Dit segment bij Vierhouten is puur genieten.
Richting Nunspeet
Na het spelen in de prachtige zandbak rond Vierhouten zetten we koers richting Nunspeet. We hebben het hoofdkantoor van de sponsor even in de route verwerkt om gedag te zeggen, de bidons bij te vullen en ook een plaatje te schieten. De route is hier een stuk over asfalt en het dorp in rijd je over een rotonde en fietspad. Geen paniek: op de terugweg pakken we vrij snel de route weer op over onverhard terrein!
Terug richting Apeldoorn
We draaien vanuit Nunspeet over de spoorwegovergang links en schieten daar het bos in. Vrij snel wordt het fietspad weer onverhard en is het wederom genieten in deze omgeving. We rijden nu ook weer richting Vierhouten en dit stuk heide is minstens net zo mooi. Door de glooiing en daardoor ook de uitzichtpunten is het een walhalla voor iedereen met een fiets, een camera en/of natuurliefhebbers. We passeren de piramides, die we eigenlijk niet eens bewust zien staan. Er is misschien een soort overkill.
Weer door bebossing
Uiteindelijk pakken we op de volgende tien kilometer een hoop bebossing mee. Niet vervelend natuurlijk, alleen de look en feel is werkelijk anders. Het voelt nu meer alsof je in Zweden of Canada bent, in plaats van de provincie Gelderland in Nederland. De route blijft ons maar weer nieuwe pareltjes voorschotelen. Hoe dichter we weer bij ons eindpunt (lees: beginpunt) komen, hoe heuvelachtiger het ook wordt (of blijft). Dan merk je wel dat 85 kilometer op een gravelbike iets anders is dan 85 kilometer op een wegfiets.
Paleistuinen overgeslagen
Het laatste deel is afwisselend dichtere bebossing en soms wat meer open terrein. De bossen vlak tegen de paleistuin aan bieden wat meer beschutting tegen zon in een warme zomer. Goed om te onthouden als je deze route in de warmere maanden wilt doen. We volgen de randen van de paleistuin, inclusief het klimmetje naar Hoog Soeren. Het zuur in de benen is hier wat meer te voelen dan gewenst. Met nog zo’n 5 kilometer te gaan rijden we het kroondomein uit en komen we weer aan in de bewoonde wereld. Wat was het genieten om te gravelen over het kroondomein.
Bijkomen, bijpraten, nagenieten
Als we na ruim 80 kilometer de remmen dichtknijpen bij Stappenbelt wachten eigenaren Gert en Roelien ons weer op. Wij zitten vol verhalen en indrukken. Eigenlijk zijn we stiekem ook wel een beetje moe. Dat gravelbiken valt nog niet mee. De lunch die we hebben meegenomen gaat erin als koek. We moeten bijkomen, nagenieten en een beetje bijpraten. Want tijdens de rit hebben we het nauwelijks over lopende zaken gehad, behalve over de prachtige route en omgeving.
GRX Series Route
Wil jij ook een keer deze waanzinnig mooie route rijden? Zie hieronder de GPX en Komoot file. Je kunt ‘m downloaden in ons Komoot account. Lukt dat niet? Stuur dan even een berichtje. De route start en finisht bij Stappenbelt in Apeldoorn, een prachtig Shimano Service Center. In onze route hebben we ook de stop bij het Shimano hoofdkantoor in Nunspeet in gepland. Leuk voor ons, maar voor jullie wellicht geen highlight.
Informatie over het Kroondomein
Het Paleispark en de boswachterijen Gortel, Hoog Soeren en Uddel vormen samen Kroondomein Het Loo. Kroondomein Het Loo is het grootste aaneengesloten landgoed (10.500 ha) in Nederland en kenmerkt zich door een rijke cultuurhistorie, grote biologische diversiteit en veel landschapsschoon. Het gebied ademt rust, schoonheid en harmonie in een uitgestrekt en grootschalig landschap. Het Kroondomein is in de eeuwen sinds de aankoop van Het Oude Loo door Stadhouder Willem III enorm ontwikkeld.
Koninklijk bezit
Na de dood van stadhouder Willem III kwam het landgoed in handen van Prins Willem IV en daarmee kwam het in koninklijk bezit. In die eeuw, jaren 1700 raakte het Paleis in verval, mede ook door de Franse bezetting. Het paleis deed zelfs dienst als veldhospitaal. De koningen Willem I, II en III hebben het paleis en het omliggende park weer in ere hersteld na het verval in de eeuw daarvoor. De basis voor het huidige kroondomein werd gelegd door Koningin Wilhelmina. Zij deed de grote landaankopen van het Kroondomein en tezamen met het Staatdomein (Hoog Soeren en Het Loo) werd dit gedoneerd aan de Nederlandse Staat, in ruil voor volledig gebruik. Onder de Koninginnen Wilhelmina en Juliana werd er beheer gepleegd volgens de Duitse bosbouwmethode. Onder Koningin Beatrix is dat losgelaten en wordt nu meer natuurvolgend bosbeheer toegepast. Whatever that may be. Meer info? De site van Het Loo heeft alle informatie.
