In de huidige tijd is de Ronde van Vlaanderen synoniem aan het duo Oude Kwaremont en Paterberg. Eerder werd de beslissing op ‘De Muur’ gelegd, maar met aanpassingen in het parcours is de linkse directe van de Kwaremont en de harde rechtse van de Paterberg voor velen genoeg om daarna acht tellen te pakken. Een schitterend duo. In de volksmond is het ook ‘De Kwaremont’ en ‘De Pater’. De klassieke aanloop over de Paddestraat, waarna je rechtsaf de 2,2 kilometer lange Kwaremont aanvat. Tijdens de koers staat het hier drie tot vier rijen dik. De vips hebben het beste uitzicht, want vanuit de verschillende tenten kunnen ze de renners en rensters de Kwaremont zien bedwingen en in de verte ook de Pater op zien stuiven. Bij helder weer een intens mooi gezicht. Hier klopt het hart van de Ronde.

Als jij in Vlaanderen op pad gaat, moet je wel goed gekleed zijn. Check onze kledingtips hier (en pak ook gelijk alles mee in onze handige paklijst)

LEES OOK:

Prachtige aanloop

Wie in Vlaanderen gaat fietsen en dit prachtige Ronde duo wil meepakken, kan op verschillende manieren aan zijn of haar trekken komen. Want de verschillende lussen die vertrekken uit het Centrum van de Ronde in Oudenaarde pakken allemaal de mooiste klimmetjes mee. De blauwe lus heeft in ieder geval de twee genoemde beklimmingen in de route. Hoe wij er zelf gekomen zijn? Dat is een verhaal op zich.

Koude start

Terwijl de afgelopen dagen de zon volop scheen, worden we op zondag verrast met een fris onthaal. Er hangt een mysterieuze mist boven de Vlaamse velden. De arm- en beenstukken worden uit de tas gehaald. Hier en daar spot ik zelfs een lange broek. Stiekem blaas ik zelf ook een wolkje. De lucht is koud. Een stuk kouder dan de voorgaande dagen. Toch laat ik zelf de beenstukken in de tas. ‘De zon komt zo door’ praat ik mezelf moed in. Het menu voor vandaag is iets lichter dan de vorige dag. Kanarieberg, Oude Kwaremont, Paterberg en (nogmaals) de Taaienberg. Het kon minder. Volgens sommigen zitten er nog wat ‘niet-noemenswaardige’ heuvels tussen. Het is maar wat je niet noemenswaardig noemt

Vanuit het vertrek gelijk omhoog

Onder begeleiding draaien we weer de prachtige binnenplaats van het Flandrien hotel af. Het is dan even naar de kerk, links, rechts en we gaan gelijk omhoog. Ik heb zelf de kop gepakt om warm te draaien, samen met Neal. Wij zijn de afdeling lang-kort vandaag en dus is een beetje tempo wel gewenst. Toch verteert mijn lichaam die koude start nog niet heel goed. In het hart van de Ronde klopt mijn eigen hart net iets te luid voor het tijdstip in de morgen. De kou is wel gelijk verdwenen, want de inspanning zorgt voor een goede opwarming van mijn lijf.

Hop-Hop-Houppe!

Waar de meeste beklimmingen in deze regio kort en hevig zijn, is daar een welkome uitzondering. De Hoppeberg of d’Houppe. Het mag geen verrassing heten dat deze pukkel niet in Vlaanderen ligt, maar net in een stukje Waals Gewest, waar we al eerder aan refereerden. Dit klimmetje is bijna twee kilometer lang en er zitten zelf een paar mooie switchbacks in deze klim. Met 4,5% gemiddeld en een maximum van net boven de zeven is het ook geen kuitenbijter. Een mooie trainingsklim waar je jouw vermogen eens goed kunt testen!

Als een Kanarie

Waar wij vooral bezig zijn met de voorbereiding op de Kwaremont (de verrassing zal groot zijn) moeten we nog een aantal andere, niet noemenswaardige heuveltjes overwinnen. Het klimmetje van Crimont is met twee kilometer lengte en drie procent gemiddeld een hinderlijke onderbreking. De Kanarieberg, die eigenlijk pas sinds kort zijn intrede heeft gedaan in de Ronde, is daarentegen van een ander kaliber. Hier is het 1200 meter harken naar boven. Bij het bordje ‘Muziekbos’ rechtsaf, begint de ellende.

De Kwaremont – Af

Nadat een ieder zich weer bijeen heeft geraapt slingeren we in het Vlaamse, mistige land richting de voet van de Kwaremont. Althans, dat is ons verteld. Routemaster Neal heeft de combi Kwaremont en Pater netjes in het routeprogramma gelegd en de rest is history. We rijden aan op een brede provinciale weg waar we rechts en dan links draaien. Het is al opvallend dat er veel mensen hijgend bovenkomen op dit stukje kasseien. Terwijl we stuiterend de ‘Strava Finish’ passeren wordt het al duidelijk. We gaan hier 2,2 kilometer pijnlijk naar beneden stuiteren. Bij het dorp Kwaremont, valt het kwartje echt. Wat dan weer wel leuk is: doordat bijna niemand dit doet, sta je op Strava snel hoog in de lijsten. Want wie rijdt dan ook…

Paddestraat – Kwaremont – Pater

Uiteindelijk hebben wij genoeg gezien. Onderaan is het foto’s maken bij de Paddestraat en het begin van de beklimming. De seinwachter van dienst helpt ons weer op weg. Hij kwijt zich met verve van zijn taak. Gelukkig weten we nu wat er gaat komen. De beklimming is met 2200 meter lengte een van de langste in het rondeparcours. Het venijn zit ‘m in een paar dingen:

  1. Kasseien: het eerste stuk is nog geasfalteerd, maar na enkel honderden meters, op het steilste stuk, liggen de kasseienkoppen er bij zoals dat hoort bij kasseien: schots en scheef.
  2. Stijgingspercentage: juist op het punt dat je de kasseien bereikt, stijgt de klim nog even extra, tot boven de tien procent. Amai. Het is hier harken. Tijdens de koers kun je ook niet smokkelen door in het gootje te rijden.
  3. Lange doorloper. Als je eenmaal bijna boven bent, dan blijft de klim maar doorlopen. Net als de kasseien. Het is hier niet zo steil meer, slechts drie tot 4 procent, maar het doet echt pijn.

Eenmaal boven draaien we links de provinciale weg weer over en even verder draaien we weer links het veld in, net als de profs dat doen. Dan volgt een vrij stevige afdaling naar de voet van de Pater. Alhoewel ik daar graag even voor de foto stop wil stoppen, neem ik het liefst m’n snelheid mee. Op de online trainerapp RGT Cycling zit dit rondje ook ingebouwd. Daar heb ik de Kwaremont – Pater combi vaker gereden. Geen pretje en zeker de Pater herinnering ik me goed. Steil, steiler, steilst. Ik snap nu ook waarom je de renners zo goed kunt zien van onderaan de Kwaremont. Omdat ze praktisch stilstaan op het steilste gedeelte van 18%.

Binnenband – Boonenberg

Wat mooi is om te zien: bovenop de Pater heeft iedereen sterke verhalen of slappe excuses. De een roept dat ie VDP of WVA er wel vanaf rijdt in de finale. De ander claimt dat ie moest afstappen omdat er voor hem net eentje verkeerd afstuurde. De waarheid zal weerbarstiger zijn, maar dit is wat een dergelijke venijnige klim met een fietser doet. Het zorgt voor mooie verhalen. Net zoals de moeite die hoteleigenaar Jamie doet om een Waalse renner van zijn kettingproblemen af te helpen. Het gehele bottom bracket er even uitwippen, ketting erop, crank vastdraaien en klaar. Absolute klasse, want de renner in kwestie had anders een taxi kunnen bellen. Einde oefening.

Terwijl iedereen vervolgens met een stuk minder Grinta bovenkomt op de Taaienberg, die in het echt ook een taaie berg blijkt te zijn, krijgt vriend van de show Maarten Visser telefoon. Buurman uit Nijverdal belt. Met de klassieke woorden ‘ja, ik rij net op de Taaienberg’ is het gesprek er eentje voor de eeuwigheid. Dat hij een binnenbandje nodig schijnt te hebben en dat die dan nog voorhanden is ook, dat maakt het verhaal helemaal af. ‘Boonenberg’ is hierbij gedegradeerd tot ‘Bandenberg’. Binnenband nog wel. Dat we daarna ook nog Tenbosse oprijden, vergeet ik haast nog. De roep van het prachtige Flandrien clubhouse is te luid.

Flandrien for a weekend

Waar worden zogenaamd de mannen van de jongens gescheiden? En hoe geldt dat spreekwoord voor de dames? Is een Flandrien een ‘echte man’, of is iedereen die een van de lussen van De Ronde rijdt een echte Flandrien. We zullen het nooit echt weten. Wat we wel weten, is dat drie dagen vertoeven in het Flandrien Hotel dat gevoel kan oproepen. Het gevoel voor even een prof te zijn. Of beter. Een echte Flandrien.

Route

Wil je alle routes van ons Flandrien Weekend zelf een keertje rijden? Kijk dan snel op onze Komootpagina voor de routes van vrijdag en zaterdag en uiteraard de route van vandaag. We hebben ‘m dit keer wel voor je aangepast, zodat jij niet ook de Kwaremont in verkeerde richting moet aanvatten. Dat was namelijk eens en nooit weer. Wil jij ook een weekend naar het Flandrien Hotel? Of wil je volgend jaar met ons mee? Stuur een berichtje en we houden je op de hoogte of helpen je aan de juiste info.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

nl_NL