Sommige dingen zijn ‘gewoon goed’. Als ik, Sander, vanuit Cycling Destination de social rides begin te plannen, komt er al snel een DM-tje van Jelle. ‘He man, zullen wij er anders eentje samen organiseren?’. Jelle en ik hebben elkaar vooral online gesproken. Maar we kennen elkaar niet. Toch is daar de gezamenlijke liefde voor de fiets, die zorgt voor een natuurlijke klik. Locatie afgestemd, route in elkaar gedraaid, een leuke visual. Alles klopt. Het Rondje Westland met Cycloon is bij voorbaat al een succes en dan hebben we nog geen meter gereden. Hoe het in het echt was? Ik neem je mee.

Oh, oh, Den Haag!

Als om klokslag 10.00 de deuren bij Lola Bikes & Coffee open gaan, stromen de eerste deelnemers al binnen. De sfeer is gelijk goed. Er wordt stiekem gelonkt naar elkaars fietsen en de koffie met cake is een goede start. Host Jelle heeft de route gemaakt en buiten de ‘stukjes stad’ in Den Haag zitten er mooie, lange stukken in de natuur en langs het water bij. Het klimmetje bij de Maeslantkering is een must. Voor hoogtemeters hoef je immers niet in het Westland te zijn.

Mooie stad achter de duinen

Den Haag is een sjieke stad. Of tenminste, het is een stad met een sjiek hart en een rauw randje. Want naast het binnenhof, paleis Noordeinde, de vele ambassades,, is het ook de plek waar de Schilderswijk niet bekend staat om zijn mooie tekeningen op de muur, waar Duindorp en Scheveningen vaker negatief dan positief in het nieuws komen en waar de voetbalclub steevast in een zin met ‘risicowedstrijd’ wordt genoemd. ‘Oh oh, Den Haag, mooie stad achter de duinen, de Schilderswijk, de Lange Poten en het Plein, zong Harry Klorkestein (Harry Jekkers) ooit. Als je van Den Haag wilt houden, dan moet je soms wat meer je best doen.

Tussen duinen en kassen ligt een pad

Om de stad uit te komen, daar moet je even voor uittrekken. Draaien, keren, soms over mooie fietspaden, dan weer over een wat gevaarlijke weg. Het adagium ‘wij bouwen aan de toekomst’ wordt hier volop geleefd. Vind maar eens een straat die niet open ligt. Eenmaal bij de haven ruik je de zee en het waterige zonnetje wat ons toelacht, daar gaan wij allemaal van stralen. Hier begint het mooie pad. Tussen de duinen en naast de kassen van het Westland. Het pad dat dwars door mooie natuur leidt. Dat op weekenddagen stervensdruk is, maar waar iedereen tóch met elkaar wil fietsen en wandelen. 

Zon, zee, zand

We rollen richten ‘de Hoek’, naar de monding van de Nieuwe Waterweg. Rechts van ons zien we de zee. Die is vandaag relatief kalm, hoewel er een stevig windje staat. De aflandige wind zal daar misschien aan bijdragen. Links van ons doemen al snel de eerste kassen op. Het land van groen in glas, het Westland. Waar men hoe is het, liever als ‘pluk ie al?’ verwoordt. Hier is alles ‘best’.  Zouden de Kromme Jongens nog optreden? Het pad golft een beetje op en neer. Zouden er dan toch hoogtemeters te vinden zijn hier in de duinen? De groep vind z’n ritme en we praten over de liefde voor de fiets. Over plannen voor nieuwe avonturen en ook over materiaal. Het blijft toch een hobby waar N+1 de vuistregel is. 

Engeland is daar!

Bij Hoek van Holland draaien we om het splinternieuwe station heen, dat enkele maanden terug feestelijk geopend is. We volgen de Nieuwe Waterweg, op zijn weg richting Rotterdam, waar hij ‘de Maas’ zal worden. We passeren de Stenaline, waar de boot naar Harwich klaar ligt. Engeland, 1 km, staat er op het bordje. Dat voelt dichtbij, hoewel de reële afstand groter is. 

Maeslantkering

Vanaf nu staat de wind tegen, maar de zon is ook volop gaan schijnen. We maken ons klaar voor de Maeslantkering, de belangrijkste heuvel in dit gebied. Terwijl ik vooruit rijd om foto’s te schieten, blaast de wind volop in mijn gezicht. Oef, geen wonder dat Westland Wil Vooruit (de plaatselijke wielerclub) altijd goede renners en rensters aflevert. Stoempen zul je. Het tafereel op dit heuveltje is mooi. Iedereen geeft alles en dat tegen een decor van prachtig water, de zon en de haast idyllische reuzen van windmolens. Ik mis een containerschip als achtergrond. 

Goeie grap Adriaan!

Vanaf hier is het op naar Maassluis, naar het geboortedorp van het duo Bassie en Adriaan. Broers Bas en Aad van Toor hebben als clown en acrobaat in de jaren 70-80-90 menig kinderhart veroverd. Ik verbaas me soms nog over hoe ingenieus hun series en programma’s in elkaar zaten. 

Als kind ging ik helemaal op in het verhaal van de B&A boys, robot Robin, hond Lara, de boeven (met B2, B100, de Baron, Handige Harry en natuurlijk Vlugge Japie) en de wonderlijke avonturen zoals hun reis door Europa.. Waarom een clown en een acrobaat over de hele wereld achterna worden gezeten door drie louche figuren is nog steeds een raadsel. De vele uitdrukkingen, de liedjes en de levenslessen die acrobaat Adriaan steevast aan Bassie uitlegt, die zijn blijven hangen. Het duo is inmiddels jaren gestopt en komt nu enkel nog in het nieuws vanwege een achteruitlopende gezondheid.

Speelgoedfabriek 2MOSO

Maassluis is ook de plek waar we even stoppen voor een rondje door de showroom van 2MOSO. De distributeur van hoogwaardige merken als Wahoo, Princeton CarbonWorks, Titici, Aftershokz en de voeding van Pure Power stelt graag de deuren voor ons open. Er wordt gekwijld bij de Italiaanse frames en de wielen van PCW. De koffie smaakt prima, met een lekkere snack erbij. Met een goedgevulde achterzak en de nieuwe Wahoo Element Roam rijker, gaan we weer op pad.

Tussen de kassen door

Het is nu draaien en keren. Want onze weg terug gaat wat meer tussen de kassen door. De infrastructuur is hier vooral ingericht op snel transport van kas naar veiling. De auto en met name de vrachtwagen heeft hier de overhand. Dat is voor fietsers opgelost door een netwerk van tunnels en zijwegen, maar die kronkelen wel vaak langs, onder en tussen de rest door. Het is niet anders. 

Weer in de duinen

Met nog 15 kilometer te gaan komen we weer op de duinweg, die we op de heenweg ook bereden. Nu hebben we de wind schuin op de kop en dat is nog wel even aanpoten. De zon begint zelfs een beetje te branden en bij een korte stop trek ik m’n beenstukken uit. Ik kijk naar links en zie de zee. Ik kijk naar rechts en dan zie ik de duinen. In de verte doemt Den Haag op. Eigenlijk is het hier best wel mooi. Ik begin steeds beter te begrijpen, waarom dit stukje land zo populair is en grond zo schreeuwend duur. Om hier te kunnen kopen, moet je toch wat in kas hebben.

Final part

De groep splitst zich en met het laatste plukje rijden we weer richting de start. In de stad is het echt nog opletten, want de andere weggebruikers hebben ook rechten en maken daar goed gebruik van. Op 500 meter van de eindstreep, ontwijk ik nog net een openslaand portier van een auto. De ‘Dutch reach’ is nog niet bij iedereen bekend. 

Why go? 

Dan komt de vraag: waarom zou je hier gaan fietsen? Nou, heel simpel: de duinen vind ik uniek. Het is er mooi en als je op een goed moment gaat (dus niet om 12.00 ’s middags op een zonnige zondag) dan heb je het rijk alleen. Als je net als ik gek bent van water, dan is het Rondje Westland een hele fijne.

Rondje Westland met Cycloon – Route

Zie hier de route die we hebben gereden. Voor meer routes en inspiratie ga je ook naar onze komoot pagina.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *