Mede eigenaar Sander is deze dagen op Mallorca te vinden. Waar de eerste dagen gereserveerd waren voor nieuwe wegen en de klassieke rit naar Cap de Formentor, vandaag was er een andere mooie route, via de Coll de Femenia en Sa Batalla die we jullie niet willen onthouden. Het weer zorgde voor mooie, dramatische plaatjes!
Femenia en Sa Batalla
Vanuit Pollença ligt het Tramuntana gebergte letterlijk aan je voeten. Ten noorden van dit prachtige, nog steeds authentiek Mallorcaanse stadje vind je de MA-10. Deze weg loopt letterlijk door de Serra de Tramuntana heen en herbergt verschillende mooie beklimmingen. Achtereenvolgens heb je de Femenia, de mogelijkheid voor Sa Calobra, Puig Major, de weg en klim naar Deia en Valldemossa, Coll d’en Claret en de Coll de Sa Bastida. Dat is een monsterrit en meestal voorbehouden aan echte liefhebbers. Vandaag rijd ik zelf een stukje van deze weg. Op die route beklim ik de Femenia en ga ik vervolgens linksaf om de afdaling van Sa Batalla te doen.
Stukje zelfkastijding
Terwijl ik de route aan het plannen ben, zie ik nog een pukkeltje net ten oosten van Pollença dat ik nog niet beklommen heb. De Puig Santa Maria. Op papier stelt ie niet zoveel voor. Paar honderd meter omhoog, wat hoogtemeters, maar op Komoot zie ik al dat er staat: 19%. Ach, ik heb wel eens Stockeu gefietst en ook andere steile klimmen meegepakt, dus weinig angst.
Als ik wegrijd van huis zie ik donkere wolken die zich samenpakken boven de Mallorcaanse bergen. Nu weet ik uit ervaring dat die wolken meestal snel wegdrijven. Ik ben goed uitgerust en een beetje regen houdt mij niet tegen. Ik houd het stadje aan de linkerhand en bij het bordje Puig Santa Maria draai ik het weggetje in. Gelijk gaat het de lucht in. In 1,4 kilometer, 142 hoogtemeters. Tel uit je winst. Het is in het begin ook gelijk aan 11-12% dus goed schakelen en een beetje een ritme vinden. Wat dit klimmetje zo gaaf maakt, is een sectie met hele korte haarspeldbochtjes, waar ook maar 50-60 meter tussen zit. Terug naar beneden vond ik dat helemaal niks, want je staat in een hoek van 15%. Met het beetje nattigheid dat was gevallen ging ik als Ilnur Zakarin naar beneden. Gelukkig hield ik de fiets wel overeind.
De opgang tussen de huizen door is gelijk steil! 
kleine haarspeldjes
Het stukje klimmen is heel onregelmatig en je moet gewoon blijven malen om boven te komen. De teller tikt maximaal 20,5% aan dus het is echt heel steil. Het uitzicht bovenop mag er best zijn en de korte maar lastige afdaling is niet voor angsthazen.
Op naar Femenia
Nadat ik Pollença achter me heb gelaten gaat het via de MA-10 richting de top van de Coll de Femenia en de Sa Batalla als uiteindelijke top. Met 7,7 kilometer en 5,5% gemiddelde stijging is de Femenia een heerlijke trainingsklim. De wegen zijn perfect te noemen. Niet superbreed, maar zeer goed geasfalteerd. Er is genoeg overzicht om makkelijk en goed te kunnen sturen als je bergaf moet en als je bergop rijdt zijn er weinig bochten die voor veel stress zorgen. Het uitzicht op de vallei richting Pollença en de zee bij Port de Pollença is adembenemend. Het gebergte ertussen is heel ruig en ik adviseer je ook echt om even te stoppen voor een foto.
Op mijn rit naar boven krijg ik te maken met een kleine regenbuitje. Niet heel erg, maar ik had toch gedacht dat ik droog zou blijven. Ik heb wel een goed ritme te pakken en de laatste 1,5 kilometer, als het klimmetje ook even wat naar beneden loopt, schakel ik zelfs naar buitenblad. Een PR op Strava zat er niet in met al die fotostops.
Eenmaal boven kijk ik nog even achterom en geniet ik nog even van het uitzicht. De afdaling lonkt. Of nou ja, de afdaling is eigenlijk maar heel kort. Want al vrij snel vlakt het af en bij het klooster van Lluc (om 13:15 in de middag zingt het jongenskoor hier), gaat het weer een stuk omhoog. De laatste honderden meters naar de t-splitsing zijn wel weer een afdaling, maar dat is net niet helemaal bevredigend.
Sa Batalla, downhill
Gelukkig is daar de Sa Batalla. De Coll de Femenia en de Sa Batalla volgen elkaar eigenlijk op. Als je deze beklimming vanuit Camari omhoog rijdt is hetpuur genieten. Niet steil, mooi asfalt en prachtige vergezichten. Het is eigenlijk maximaal 7% omhoog en over het algemeen tussen de 5 en 6% met een stukje vlak.
Naar beneden is het misschien wel meer genieten. Ik heb deze downhill al een paar keer gedaan en vooral de haarspeldbochten secties (er zijn er meerdere) zijn echt genieten. Je moet wel goed opletten met omhoog rijdend verkeer, want die willen nog wel eens een binnenbocht pakken. Voor je het weet zit je ongewild op de motorkap.
Vandaag is het wegdek wat vochtig door de regen, daardoor doe ik het rustig aan. Meer tijd ook om foto’s te nemen. Eigenlijk weet ik van gekkigheid niet waar ik allemaal moet klikken. Er zijn zoveel mooie plekken. Daardoor lijkt het soms wat lukraak schieten. Maar overall is het puur genieten. De zon komt er af en toe tussendoor en dat zorgt voor mooie, dramatische plaatjes. Qua verkeer is het vrij rustig. Dat zou ook te maken kunnen hebben met de Mallorca 312, die vandaag ook plaats vindt. Deze monsterrit is niet voor iedereen weggelegd en leid je in ruim 300 kilometer over de mooiste plekken op het eiland.
Regen is psychisch
Eenmaal in Caimari rijd ik via een achterdoorweggetje richting Campanet. Het asfalt is er top, er is niemand op de weg en je kunt nog even mooi genieten van de omgeving. Als ik weer de normale weg op wil rijden word ik tegengehouden. Hier komt straks ‘la Cabeza de Carrera’ voorbij. Ik mag niet door. Mijn basis Spaans en m’n vriendelijke Hollandse glimlach doen wonderen. Ik mag verder. Maar 2 kilometer later ben ik alsnog het bokje. De politie heeft me door en trekt me alsnog van de weg. Jammer, maar geen lekkere rit door de Cami Vell de Campanet…maar via een ruige route langs de snelweg richting Sa Pobla. Ach, wat kan er misgaan.
Behalve dus dat het letterlijk gaat plenzen. Regen is psychisch zei iemand ooit, maar met soppende voeten vat ik de laatste 10 kilometer aan richting Pollença. Het golft daar nog even op en neer en dan kan ik bij de golfbaan linksaf steken. Naar de achterweggetjes en op naar een warme douche. Ondanks de regen heb ik ook vandaag weer volop genoten!
