Op 1 juli 2022 is het Grand Départ van de Tour de France. Dit jaar zal het hele reizende circus neerstrijken in Denemarken. Hoe dat zo gekomen is, is nog een hele historie. Daarover later meer. Wij reisden in de maand mei al af naar het land der vikingen om een heuse parcoursverkenning te doen. Normaliter zijn de eerste ritten van de TOur langs saaie, rechte wegen. Werk voor de sprinters, met af en toe een kasteel of een ander hoogtepunt langs de weg. Denemarken heeft echt z’n best gedaan die trend te breken. Hoe dat eruit gaat zien? Deel 1 van Fietsen in Denemarken lees je hier, maar met fietsen in Denemarken: in het spoor van de Tourstart nemen we jou mee over de finishlijn van de tweede etappe, over ‘de brug’ en daarna richting het koninkrijk der fietsers. Tipje van de sluier: het is hier geenszins vlak.
tekst: Sander Kolsloot, foto’s: Camilly Hylleberg & Jakub Gerluff/VisitDenmark
Als een viking
Terwijl het kwik net onder de 10 graden blijft hangen en de zon zich krampachtig verschuilt achter een grijs wolkendek, springt een groot aantal Denen (en ook een paar journalisten) het water in voor een frisse ochtendduik. Een ritueel dat niet alleen aan de Denen is voorbehouden. In heel Scandinavië zie je mensen vroeg ’s ochtends de kou trotseren en de dag lekker fris beginnen. Het schijnt een booster te geven aan het immuunsysteem. De bekende ‘Iceman’ Wim Hof zweert erbij. Deze ochtend is de lokroep van het warme bed krachtiger dan de schreeuw van de koude zee. Het viking zwemdiploma moet nog maar even wachten.
Kerken en meer
Een tourstart is altijd een gelegenheid om de regio en belangrijke plekken in die regio onder de aandacht te brengen. Zo is de grote kerk van Roskilde een blikvanger, maar ook in Kallundborg, langs de route van de tweede etappe, vind je een mooie bezienswaardigheid. De ‘Onze-lieve-vrouwe-kerk’ is een unieke verschijning. De kerk die stamt uit de 13e eeuw heeft een unieke uitstraling, door zijn vijf puntige torens. Voor de fietstoeristen een mooie stop om in het oude dorpje ook even koffie te doen. Voor de renners tijdens de koers zal hier het punt zijn dat er een eerste onrust ontstaat. De tussensprint is hier ergens gelegd en na de drie beklimmingen rondom Kårup zullen de verschillende ploegen proberen elkaar dwars te zitten. Met de Storebæltbrug in het zicht, wordt dat mooi.
Lunch onder de brug
De Storebæltbrug zal de hele etappe in het zicht zijn. Wij volgen het parcours richting de voet van de brug en het ziet er allemaal vlak uit, maar het blijft continu op en neer gaan. Zou de organisatie bewust zo’n etappe hebben gekozen om de sprinters af te matten? We rijden weer door eindeloos mooie koolzaadvelden, door lieflijke dorpjes waar geel gespoten fietsen de route markeren. We hebben af en toe pech onderweg, maar de route is schitterend. Ons doel? Een lunchplek aan de voet van de brug. Moeilijk te vinden als je het niet kent, maar eenmaal aangekomen staat een mooi duo ons op te wachten. Zij hebben een waanzinnige lunch samengesteld met lokale producten. Sterker nog, we krijgen verse asperges, die gisteren gestoken zijn. Het weer is wat fris, maar de wollen dekens helpen. Het uitzicht op de immense brug doet ons weer herinneren: hier gaat het spoken!
Storebæltbroen
Toen de organisatie van het Grand Depart Copenhagen Denemarken in gesprek ging met de ASO om de tour naar Denemarken te halen, kregen ze nul op het rekest. Christian Prudhomme had er geen oren naar. ‘Te ver weg’, was de simpele conclusie. Nu is bekend dat ook andere organisaties de Fransman met gewiekste tactieken hebben kunnen overhalen. De beste tactiek? Een avondje goed lokaal druivensap, maar vooral ook: volharding. Zo ook in de casus van Denemarken. Vele gesprekken, flessen wijn en diners verder kreeg de start een mogelijke kans: Maar ja, hoe kom je zo snel mogelijk (binnen 45 minuten met een vliegtuig) van Denemarken naar Frankrijk? Tja, daar was een tussenoplossing voor nodig. Met een passage door België en een beetje rekenen met ‘de Franse Slag’ raakte Pruhdomme meer en meer overtuigd. Maar toch.
Destination Odense Nyborg
Het originele plan van de Deense organisatie was een finish in fietsstad der fietssteden Odense. Pas si vite (not so fast) zei de ASO. Want in 2015 was er een fantastische finish op Neeltje Jans. Die Storebælt brug, dat kon een tweede Neeltje Jans worden. Het verdict vanuit Frankrijk was helder: finish op de brug, of niet! Het schijnt dat Prudhomme zelfs de windrapporten van de afgelopen 10 jaar, van het eerste weekend in juli heeft opgevraagd. De bedoeling? Op de kant, spektakel! Met het compromis dat uiteindelijk gesloten is, kreeg Nyborg de finish in haar schoot geworpen. De streep is getrokken op de ‘hamburger straat’. Tot groot vermaak van lokale held Bo Hamburger. De straat dankt zijn naam niet aan de voormalig TVM-coryfee, maar aan het feit dat hier de veerboten vertrokken. De hamburgerrestaurants aan de straat zijn een blijvende herinnering aan Nyborg als veerhaven.
Zelf de brug over
Wil je trouwens zelf de brug over fietsen? Dat kan niet. Tenminste, normaal niet. Het is een 100km weg en er staan vrij heftige zijwinden. Op 11 juni 2022 is er een uitzondering als de brug wordt afgesloten voor een heuse ‘Tour’-tocht. Je kunt dan zelf over de brug fietsen en ervaren wat de renners zullen ervaren in juli 2022. Hopelijk wordt dit een terugkerend evenement.
Kingdom of Cycling
Voor velen zal de stad Vejle (uit te spreken als Weile) weinig bijzondere herinneringen opwekken. Het is een stad in de buurt van Billund, waar het ‘lego voor’ en ‘lego na’ is. Toch is deze stad op 3 juli het epicentrum van een touretappe. Terecht? Wij denken van wel. Zij denken dat overigens zelf ook, want ze hebben de claim ‘Kingdom of Cycling’ niet voor niets gekozen. Dat daar een woordgrapje in zit, mag geen verrassing heten. De Denen zijn dan niet de meest uitbundige der volkeren, maar qua woordgrappen en ’tongue-in-cheek’ verwijzingen zijn ze misschien wel de beste. De klimmetjes in Vejle zijn steil te noemen, met een sterke gelijkenis met de Ardennen. Gaat hier een forcing gemaakt worden?
Bluetooth
Koning Blauwtand en zijn vader zijn wellicht de grondleggers van Denemarken. Op z’n minst zijn ze de eerste die de naam Denemarken in een steen lieten beitelen. Deze steen, te bewonderen in het museum in Jelling, bevat korte boodschappen. Een soort twitter maar dan voor het internet. In het museum zelf komt de Deense humor weer om de hoek kijken. Met de hashtag #hetmuseumhetdichtsbijhettourparcoursbuitenhetlouvre willen ze graag de sier maken. De afstand tot het parcours? 208 hele centimers, uitgemeten vanaf een imaginaire plek. Tenminste, dat denk ik maar zo. De hashtag is nog niet bepaald trending. Koning blauwtand is postuum wel naamgever van de Bluetooth technologie. Deze man was een visionair.
Sonderjylland
Het peloton zal na het rondje Vejle in sneltreinvaart richting Aabenraa en uiteindelijke bestemming Sønderborg trekken. Onderweg zullen ze weinig oog hebben voor het mooie stadje Christiansfeld, waar de kasseien gelegd lijken voor een goede koers. Het peloton zal ze mijden als de pest. Dan missen ze ook de honingkoeken, typisch voor dit pittoreske stadje. Wij krijgen er een hoop toegestopt en de meesten zijn al op voordat we verder trekken. Inmiddels is Alex Pedersen, de man achter het hele Tourstart Denemarken idee bij ons aangesloten. Pedersen is de man van de anecdotes, maar ook degene die vanaf 2012 heeft gelobbyd voor dit festijn. Een zure appel voor hem dat hij niet meer officieel betrokken is bij het festijn. Hij lijkt er niet om te malen. Journalisten die ons langs de route opwachten staat hij vriendelijk te woord en ook in de groep geniet hij zichtbaar. Dit is zijn kindje.
Cote de Genner
Net voor Aabenraa rijden we langs de kust en duiken we de heuvels in. Een paar pittige ‘côtes’ scheiden ons van het hotel in Aabenraa. Het klinkt allemaal erg lieflijk, maar de Cote de Genner is een kilometer lang heuveltje. Met de bebossing en het viaduct zou deze niet misstaan in een Vlaamse of Ardennenklassieker. Het is dan geen Koppenberg, maar toch. Het peloton trekt verder door de gele koolzaadvelden en met twee keer knipperen zijn ze door Aabenraa heen. De weg vanaf de kustlijn gaat weer golvend op en neer. Wij maken nog een stop in Gråsten, waar de Koninklijke moestuin open is voor publiek. De wortelcake smaakt in ieder geval goed en daarna trekken we weer richting Sønderborg. Daar is de stad er klaar voor. De brug over het water is geel gemaakt en bij de finishlijn van de 3e etappe worden we wild enthousiast ontvangen.
Denemarken is er klaar voor
De ontvangst in Sønderborg is tevens het einde van onze route en reis langs het tourparcours. Wat een reis is het geweest. zes dagen lang was het fietsen dat de klok sloeg. Een ding is zeker duidelijk geworden. Denemarken is helemaal klaar voor de start. Ze hebben dan ook twee jaar extra voorbereiding gehad, maar desalniettemin is het land echt klaar. Je ziet het overal langs de route. Gele fietsen, groene verwijzingen, de bolletjes op de Cote de Genner. Grote banners die verwijzen dat ‘de Tour er aan komt’.
Route
Wil jij onze routes volgen en ook weten hoe het is om in het spoor van de Tour te rijden? Het is een prachtige omgeving. Wij raden aan om eind april, begin mei die kant op te gaan, want dan staan de koolzaadvelden in bloei. Dat geeft ook de mooie plaatjes. In ieder geval kun je de routes hieronder vinden. Plak ze aan elkaar, knip ze in tweeën, maar rijd ze vooral!
