Vanuit Geneve, de hoofdstad van Zwitserland, ligt de wereld aan je voeten. De stad zelf ligt eigenlijk ingenesteld tussen de Franse Alpen. Daardoor heb je een veelheid aan mogelijkheden, los nog van de mogelijkheden in Zwitserland zelf. Eigenaar Sander was een paar dagen in deze luxe stad en ging er op uit. Hier zijn een aantal mooie tips, niet alleen voor een mooie route. Fietshotspot Genève stelt niet teleur. Fietsen in Genève biedt vele mogelijkheden. We nemen je vandaag in ieder geval mee naar Salève.
Basecamp
Eigenlijk is Geneve als basecamp niet de meest ideale plek. De meeste hotels liggen middenin de stad en daar is het druk en chaotisch. Ik verblijf in het CitizenM, wat een fijne hotelketen is en daar kon ik ook de fiets op de kamer kwijt. Maar afspoelen zat er niet helemaal in. Als je een goede plek wilt hebben, moet je kijken aan de randen van de stad, want dan kom je gemakkelijk de stad uit, richting de mooiere, rustiger heuvels. Kies voor een overnachtingsplek in de buurt van de ambassades, de VN en het Internationale Rode Kruis. Vanaf daar ben je heel snel de stad uit en rijd je op prachtige, achteraf wegen..
Huisberg Salève – Croisettes
Vanuit het centrum van de stad zie je twee bergkammen liggen. Naar het noorden zie je de Jura, het zuiden biedt je uitzicht op de Alpen. Als er een berg is, die ook wel de ‘huisberg’ van Genève wordt genoemd, dan is het Salève en de klim naar Les Croisettes. Het is de meest dichtstbijzijnde heuvel, je kunt ‘m van vier kanten opklimmen en elke kant heeft zijn eigen uitdagingen. Wil je pijnlijk omhoog? Dan doe je de Col de la Croisettes recht vanuit de stad. Als je de Franse grens overgaat, dan gaat het bijna direct steil omhoog.
Wil je een iets minder uitdagende klim, dan pak je de oostelijke variant, naar de Telepherique van Salève. De westelijke variant hebben we al eens eerder beschreven en de zuidelijke variant is een rivaal van Les Croisettes en biedt prachtige uitzichten op de Alpen en in de verte Mont Blanc. Fietsen in Genève is zo zeker geen straf.
Col de la Croisette
Vrij opgewekt pak ik de fiets in het hotel. Na een paar dagen werk voor Princeton Carbon en ook voor deze site heb ik twee dagen de tijd om de omgeving te verkennen. Heerlijk. Het is begin maart en het weer is fantastisch. Strak blauwe hemel, zonnig en een fris windje. Ideale omstandigheden om de fiets te pakken. Via Komoot heb ik een route uitgestippeld, die me vrij direct de stad uit moet leiden. Want aangezien ik middenin de stad zit, wil je zo snel mogelijk de drukte uit. Genève is echt een metropool. Slalommend over de tramrails en af en toe gebruik makend van de adhoc fietspaden rijd ik richting het zuiden van de stad.
Snel rustiger
Na een aantal kilometer merk ik dat de bebouwing verandert en kom ik in een dorpachtige setting. Voor ik het weet rij ik door een weiland en ben ik de stad uit. Het is gelijk een stuk rustiger op de weg. Een bord langs de weg zegt: Frankrijk, die kant op. Want mijn doel is de top van Les Croisettes, de go-to klim van alle Genevois. De berg ligt in Frankrijk, in het departement Haute Savoie. Dit departement heeft een schitterende verzameling aan beklimmingen, vele daarvan zijn ook vaker in de Tour de France voorbij gekomen. Ook in 2022 en 2023 finisht een touretappe net over de grens met Valais, aan de oostkant van het departement.
Over de grens
Als ik de grens ben overgestoken rijd ik door een dorpje en daar begint het gelijk te stijgen. In eerste instantie is het allemaal geleidelijk. Ik probeer in een ritme te komen, want de moeilijkste kilometers volgen. Wat ook opvalt: in de middag ligt dit deel van de berg, de noordwest kant, volledig in de zon. Ondanks de temperatuur van slechts 8 graden is het zweten. Ik heb m’n jack open en denk bij mezelf: waarom rijd ik niet in een korte broek? Bizar. Na een twee tal kilometer klimmen kom ik bij een bordje waar staat: le Saleve, linksaf. Ik draai met de bocht mee en dan doemt na een aantal honderden meters de eerste haarspeldbocht op. Terwijl ik naar het dal kijk, zie ik de stad Geneve en het Lac Leman (meer van Geneve) liggen. Schitterend dat uitzicht. Maar ik ben wel minder in staat om te genieten, want man, man, man, dit is geen kattenpis. De klim van Les Croisettes is 10,6 procent gemiddeld!
Pauze
Omdat ik vandaag ook bezig ben om dit stuk voor te bereiden, maak ik even een fotopauze. Ik merk dat ik die misschien ook wel nodig heb. Met nog maar een paar honderd kilometer in de benen en weinig tot geen serieuze hoogtemeters is dit een uitdaging van heb ik jou daar. Ik vergeet snel de steile weg, want de plaatjes die ik kan schieten zijn meer dan de moeite waard.
Als ik weer op de fiets spring volgende haarspeldbochten elkaar in een rapper tempo op. Haarspeldbochten betekent bijna altijd: steil! Dat klopt. Ik maak weer een stop voor foto’s en ondertussen komt een dame met lichte tred omhoog geschoten. Ik ben jaloers, maar ook op zoek naar een medefietser die kan figureren in mijn plaatjes. Hoe hard ik ook trap, ik kom niet dichterbij. Ai.
All the way up
De weg kronkelt nog verder omhoog en langzaam draai je met de zon mee. De stijging wordt er niet minder op en ik maak nog een foto stop. De switchback waar ik bij stop is te mooi om niet op de foto te zetten. Ondertussen scheuren er een paar quads en een verdwaalde auto omhoog. Met nog 1,5 kilometer te gaan vlakt het ietsje af en zie ik degene die ik wilde inhalen ook weer terug komen. Het is dus niet ver meer.
The top
Het bos waar je doorheen fietst biedt nu weinig beschutting en langzaam opent het zich. Ik zie verderop een paar stukken sneeuw en ijs liggen en ook het bordje met ‘Les Croisettes 1125m’ erop. De top is in zicht en bovenop wordt ik vriendelijk onthaald door twee mannen van Rochat. Die heb ik in de ochtend nog de hand geschud. We praten wat en ze vertellen over de mooie uitdaging waar een fietser aan bezig is. 31 (!) Keer de Croisettes op en af. Respect. De blikken energiedrank die op een tafeltje klaar staan, zal hij zeker nodig hebben. Na een foto en wat lokale tips rij ik nog iets veder omhoog richting de top van de Telepherique Salève. Daar is het uitzicht op de achterliggende alpen het fraaist. Ik laat me even op de gevoelige plaat vastleggen door een paar goedlachse dames en dan ga ik beginnen aan de afdaling
Koud
Bovenop de berg is het al een stukje frisser, maar toch verwacht ik niet dat ik m’n handschoenen nodig heb. Die verwachting kan na 2 minuten overboord, want afdalen in de schaduw is ijskoud. Het wegdek van de Route des 3 Lacs is in de afdaling aangetast door de vrieskou en er zijn een aantal bochten waar je goed moet opletten. Het is ook niet de steilste afdaling, dus in de zomer kan je hier wel heerlijk oefenen op je daalkunsten. Enige nadeel is dat sommige plekken minder overzichtelijk zijn en dat deze kant van de berg populair is bij motoren. Die vergeten soms dat er ook anderen op de wereld zijn.
Drukte van jewelste
Als ik onderaan in het dorp aankom heb ik twee keuzes. Rechtsaf richting La Muraz om van daaruit via de andere kant van de berg omhoog te gaan. Ik voel de klimkilometers, dus ik kies voor de afslag links, terug naar Genève. Het eerste stuk na het dorpje kom je in een soort verkeersinfarct terecht. De afslag van de snelweg, de provinciale weg en weet ik veel wat nog meer komt allemaal bij elkaar. Op vrijdagmiddag is dat geen goed idee. Ik manoeuvreer tussen het stilstaande verkeer door. Op naar de Voie Verte die ik had ingepland in Komoot. Want dat is wel heel erg relax. Dat is een soort enorm brede, groene fietsstrook, die in een rechte lijn naar Genève gaat.
Voie Vert
De groene strook is goed geasfalteerd en ook de breedte helpt heel erg voor het fietsplezier. Het enige nadeel is dat je om de 1,5-2 kilometer moet afremmen voor een autoweg die het fietspad kruist. Soms heb je voorrang, meestal niet. Wat ook opvalt: op de heenweg kom ik langs een harde grens tussen Frankrijk en Zwitserland, met vlaggen, wachthokjes, the whole shabang. Dit keer zie ik die grens niet en voor ik het weet rijd ik over de Route de Chêne in het hartje van de Zwitserse hoofdstad.
Deze route is echt ideaal voor een afterwork ride, of gewoon een lekkere vrijdagmiddag. De huisberg kun je op vier manieren beklimmen, dus mocht je wat meer tijd hebben, dan kun je twee varianten meepakken en als je maar kort de tijd hebt, dan rijdt je Croisettes omhoog en direct weer naar beneden.
Route
Tips voor mechaniekers, fietsverhuur en hotspots.
Fietshotspot Genève heeft geen gebrek aan goede fietsenmakers. Twee wil ik er uit lichten. De huurfiets die ik heb van Bcyclet is een topding. De Scott Addict is in zeer goede staat, hij rijdt lekker en de service van deze zaak is op hoog niveau. Het ligt een klein beetje buiten het centrum, maar vanaf daar kun je zo de natuur in. Basile, de eigenaar is een echte fietsenthousiasteling en hij organiseert ook de Inferno Race, van Annecy naar Menton. Een toffe uitdaging.
Een andere optie is jouw karretje fixen bij Rochat Cycles. Sylvain, de eigenaar, heeft een prachtige boutique in het zuidoosten van de stad en in het centrum een mooie winkel met eigenlijk alleen kleding. Zijn mechaniekers zijn vaklui en de zaak ademt echt wielrennen.
Voor een goede fietskoffie ga je naar Velosophe, ook bekend van het fietsbier. Wil je aansluiten bij een ride? Kijk dan eens naar deze opties.
Als je in Geneve bent kun je ook het uitstapje richting Nyon maken. Zwaai even naar onze voetbalvrienden van de UEFA en maak dan de haast verplichte stop bij Tete de Course in Nyon.
