De status van een klim wordt gemaakt door de verhalen. Persoonlijke verhalen van bijvoorbeeld het overwinnen van angsten of het bereiken van een hoger doel. Professionals die letterlijk alles geven op weg naar een overwinning, eeuwige roem of de eeuwige jachtvelden. De flanken van de Alpe d’Huez, Stelvio en Mont Ventoux liggen bezaaid met verhalen. De verhalen zijn vaak mooier dan de klim zelf. Niet voor niets is er een site met de titel: 100 climbs better than Alpe d’Huez. Toch trekken miljoenen toeristen naar de 21 bochten in de Isère om ze te rijden en zich voor even te meten met de rest van de wereld. Dat Super Planche des Belles Filles nog wat moet werken aan haar status is logisch. Wij doen een duit in het zakje met een nieuw verhaal. Fietsen in de Vogezen in het spoor van de tour.
La Planche des Belles Filles
De plank van de mooie meisjes, zoals de letterlijke vertaling luidt, deed pas in de jaren 2000 zijn intrede in het routeboek van de Tour. In 2012 was Froomey als eerste boven bij de mooie dames. Toentertijd was het nog de finish zonder het stuk gravel dat later is toegevoegd. Hoe meer spektakel hoe beter. Elke finish op de top van deze klim zorgt weer voor nieuwe verhalen. Met de verlenging van de klim met 900 meter onverhard komen de stijgingspercentages boven de 20 procent uit. Het doet bijna Italiaans of Spaans aan als ook de profs naar boven harken op het kleinste verzetje. Prudhomme heeft met de introductie van deze damesplank in het herenpeloton een goede slag geslagen.
Meer mooie verhalen
Dat de naam Planche des Belles Filles een interessante ontstaansgeschiedenis kent, mag geen verrassing heten. Er zijn twee varianten en uiteraard is er een wat saaie variant en eentje waar de verbeeldingskracht wordt aangesproken. In de simpele versie is de naam een verbastering van ‘lieu peuple des belles fahys.’ Oftewel een plek voor mooie beuken. Planche werd ontleend aan Plancher-les-mines en voila, zie daar de verklaring.
In de mytische versie was de heuvel een toevluchtsoord voor dames uit de regio, op de vlucht voor losgeslagen oorlogsvoerders. Dat zij zich liever zelf van het leven beroofden door van een plank te springen, het water in, dan zich over te geven maakte het verhaal nog sterker. Klein detail: de sprong in het water zou een nieuw wereldrecord betekenen. Maar het is toch veel mooier om thuis te vertellen dat een plaatsnaam zo’n bestaanshistorie heeft, in plaats van een verbastering van een ander woord? Bij ons in de familie heten we eigenlijk gewoon Koesloot, maar een slordige ambtenaar in de 18e eeuw heeft er een ‘elletje’ van gemaakt. Zo gaat dat.
Fietsen in de Vogezen- Route des Belles Filles
Terug naar de Tour route. In tegenstelling tot anderen begin je hier bovenop de berg. Misschien ietwat onlogisch, maar met de afdaling weet je dan ook gelijk wat je nog te wachten staat op de weg terug. Je volgt de Route des Belles Filles, tegen de klok in. De reden dat Planche des Belles Filles ooit in beeld kwam, was vanwege de Trois Ballons cyclo. Je hebt hier in de buurt meerdere ‘ballons’, onder andere de Petit Ballon en de welbekende Grand Ballon. Op de route van vandaag mag je na de afdaling gelijk aan het werk op weg naar de top van de Ballon de Servance, een onbekendere ballon in de regio. De top ligt op 1158 meter en de beklimming van deze kant is er eentje die zes kilometer voor het einde ontploft. Je rijdt hier een kilometer aan meer dan tien procent gemiddeld en een groot gedeelte boven de acht procent. Kijk uit dat je je niet opblaast op deze ballon.
Bergmuseum – silver lining
De afdaling van de Ballon de Servance, die een stuk vriendelijker is dan de klim aan de andere kant. Let op want als je naar beneden zeilt kom je langs het lokale bergmuseum. Je kunt hier wat meer te weten komen over de lokale historie van de omgeving, van het leven in andere tijden en meer. Misschien niet iets om te stoppen tijdens de rit, maar wel om later nog even kort langs te gaan. Je vindt verderop ook de zilvermijnen waar vroeger dit edelmetaal werd gewonnen. Onderaan de berg draaien we linksaf en gaan we verder op de route van de mooie dames. Fietsen in de Vogezen is altijd weer verrassend.
Follow the river
We zijn op de beklimming al over de rivier d’Ognon gekomen en met de draai naar links volgen we de ze stroom voor een flink aantal kilometers. In eerste instantie loopt het nog verder naar beneden, in de vallei en kruis je in Servance weer de rivier. Tot aan Belonchamp rolt het bergaf en dan draaien we linksaf richting een opwarmertje voor de finale klim. De klim naar La Chevestraye ligt precies op de route. Voor tien kilometer loopt het wat onregelmatig omhoog. Je kunt het niet eens een echte col noemen. Als je avontuurlijk bent ingesteld kun je op de top richting Belfahy draaien en daar de Col des Chevreres. Dat is vanuit Servance een soort SuperPlanche maar dan minder hoog.
Steil, steiler, grint
Na een kort stukje afdalen staan we eindelijk onder aan de plank. De klim die niemand wil doen maar toch wel rijdt. Want het is er eentje om af te vinken op een lijstje. Het is er niet eentje die je rijdt vanwege de schoonheid, maar vooral vanwege de uitdaging. Het is zeven kilometer lang aan 8,8 procent omhoog. Dat is een soort Passo Giau, waar niemand goede herinneringen aan overhoudt. De aanmoedigingen op de weg helpen om de pijn wat te verbijten. Bij het restaurant stijgt de weg aan 22 procent. Die cola en pasta roepen nu heel erg hard! Voor de gewone sterveling is het laatste stukje met grint minder goed bereikbaar. Dus de finish ligt op de originele Planche, waar je je voor even als Chris Froome of Vicenzo Nibali kan kronen tot held van de groep. Of natuurlijk als baroudeur naar boven kan slepen. Dat is meer mijn werk. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Route
Wil jij ook een keer een rondje maken in de prachtige Vogezen? Of eigenlijk is het de Haute Saone, maar goed, we rekenen het allebei goed. De route kun je hieronder downloaden, evenals alle andere Tourroutes die dit jaar zijn gecreerd. Kijk ook eens naar de routes in Noord Frankrijk of in Zwitserland, die vind je verder op de site.
