Portugal is een geliefde vakantiebestemming, maar voor fietstrips staat het bij velen nog niet bovenaan de lijst. Voor mij wel! Mijn moeder is naar Portugal verhuisd en dus hebben wij -mijn vrouw Kirsten en ik- de afgelopen jaren heel wat kilometers in Portugal gefietst. Door de combinatie van het prachtige weer, uitdagende klimmetjes, de gastvrije bevolking, en de vriendelijke prijzen op de terrassen, blijft het elke keer weer een fantastische ervaring. Tot nu toe beperkten we ons vooral tot de oostelijke Algarve, maar na een paar gezellige avonden met fietsvriendin Marieke is nu een nieuw plan ontstaan. We gaan van Lissabon terug naar de Algarve fietsen! In dit artikel nemen we jou mee op reis. Om je echt enthousiast te maken om zelf te gaan fietsen in Portugal, heb ik ook wat extra achtergrond informatie in het artikel verwerkt. Enjoy!
Tekst en foto’s: Dale Boom
Fietsen in Portugal: de beste periode
De eerste keer dat wij in Portugal zijn gaan fietsen deden we dit in de zomervakantie. Achteraf durf ik met ferme zekerheid te zeggen dat dit niet het allerbeste plan is: het kan namelijk érg heet worden. Tegenwoordig plan ik onze trips altijd tussen oktober en mei. Het is dan over het algemeen prima weer om te fietsen.
Fietsen in Portugal: de wegkwaliteit
De kwaliteit van de wegen in Portugal verschilt enorm, van glad gemanicuurde kartbanen tot wegen waar je door de gaten het asfalt niet meer ziet. Neem je je eigen fiets mee? Kies dan voor een stevige band. Ga je gravelrijden? Houd er dan rekening mee dat dit niet de gemanicuurde bos- en heidepaden uit Nederland zijn. Ze zijn er overigens wel in overvloed!
Fietsen in Portugal: de voorzieningen
Op onze normale rondjes fietsen we graag het binnenland in. Ga vanaf de kust een klein uurtje in noordelijke richting en het wordt al snel erg rustig en verlaten. Neem dus voldoende water en eten mee, en zorg dat je zelfredzaam bent in geval van pech. Er zijn gebieden waar weinig winkels en café’s (of überhaupt dorpen) zijn. Ook kan het handig zijn om de lokale feestdagen in de gaten te houden, zodat je geen monstertocht plant op een dag dat alles dicht is.
Belangrijke vrije dagen in Portugal:
- Vrijheidsdag – 25 april
- Dag van de arbeid – 1 mei
- Pasen/Hemelvaart
- Dag van Portugal – 10 juni
- St. Antoniusdag – 13 juni
- Maria Tenhemelopneming – 15 augustus – VRIJE DAG VOOR HEEL PORTUGAL
- Dag van de Republiek – 5 oktober – winkels wel open
- Allerheiligen – 1 november – winkels wel open
- Herstel van de Onafhankelijkheid – 1 december
Lissabon Algarve: het plan
Goed, een paar maanden geleden is dus een idee ontstaan om van Lissabon naar de Algarve te fietsen. Langzaam maar zeker is er zelfs iets van een concreet plan ontstaan. We hebben een route gebouwd die de kustlijn volgt, waarbij we ook Kaap Sao Vincente -het meest zuidwestelijke punt van continentaal Europa- nog aandoen. In totaal is het iets minder dan 500 kilometer, grotendeels over asfalt. We willen het in vier etappes doen, en overnachten in Airbnb’s. We nemen onze eigen fietsen mee, die door een vervoerder naar Portugal gebracht worden: een Koga Colmaro Allroad, een Focus Atlas, en mijn oude Stevens Vapor. Stevige fietsen die tegen een stootje kunnen. Ze zijn alle drie voorzien van Continental Grand Prix 4 Seasons in 32mm, een band die vertrouwen geeft in snelle afdalingen, maar ook zijn mannetje staat op een gravelpad. Naar Lissabon gaan we met de trein.
Etappe 1: De stad in (en uit)
Na een paar dagen acclimatiseren is het dan eindelijk zo ver: ons avontuur gaat beginnen! We moeten vroeg op om de trein te halen. Deze vertrekt in Faro, en dat is voor ons zo’n 20 kilometer fietsen. Eenmaal aangekomen op het station staat de trein al klaar. De tickets hebben we een paar dagen geleden online geboekt. Je kan hier aanvinken dat je een fiets meeneemt. Dit is kosteloos, maar de plaatsen zijn wel beperkt. Je krijgt een vaste stoel toegewezen. Als wij onze plek hebben gevonden, valt alles op zijn plaats. Er zijn per wagon twee haken om de fiets op te hangen, en de stoelen die je krijgt toegewezen staan hier direct voor. Goed geregeld!
De treinreis naar Lissabon duurt drieëneenhalf uur. Het is een mooie rit, maar het allermooiste is toch wel het gezicht als we de Taag overrijden en Lissabon voor ons verschijnt. Prachtig! We stappen uit bij station Oriente, het grootste station van de stad. We hebben een Airbnb in Setubal geboekt. De kortste weg is 50km, onze route 85.
Hectiek alom in de stad
Het verlaten van Lissabon gaat gepaard met de hectiek die bij een grote stad hoort. Het is een kleine negen kilometer naar de pont die ons terug de Taag over zet (er is helemaal geen mogelijkheid om dit via een brug te doen). Alhoewel we inmiddels al uren onderweg zijn, voelt het aan de overkant of onze trip nu écht van start gaat.
Vanuit Almada verder
Eenmaal de stad Almada verlaten, bevinden we ons al snel aan de Costa da Caparica, een populair vakantiegebied – maar in het naseizoen leeg en rustig. Campings, huisjes en hotels scheiden onze weg van de oceaan, dus die zien we helaas nog niet. Het is misschien niet het meest inspirerende deel van onze route, maar goed: we zijn op weg! Althans… na krap veertig kilometer horen we plots een luide tik. Direct is duidelijk wat het is. In het achterwiel van Kirsten is een spaak gesprongen, en hij is dusdanig krom dat er niet meer mee te rijden valt. Gelukkig zijn we nog in stedelijk gebied! Al snel vinden we een goede fietsenmaker, nog geen vier kilometer verderop. Geluk bij een ongeluk. We regelen een Uber voor de pechvogel, en wij stappen snel op de fiets. De fietsenmaker weet gelukkig van wanten: wij eten in de naastgelegen pastelaria een tosti en pastel de nata, hij zorgt voor een rijdbaar wiel. Super!
Aanpassen en weer doorgaan
Omdat het bovenstaande voorval toch wat tijd heeft gekost, korten we de route in. Pech onderweg, schakelen, plannen en routes wijzigen: het hoort er allemaal bij. We rijden hierdoor wel een stuk langs de hoofdweg in plaats van de toeristische route die we hadden gepland. De laatste 30 kilometer maken echter alles goed. We zien prachtige wijngaarden en rijden door het groen. Het laatste stuk richting Setubal is helemaal indrukwekkend. We rijden langs het water over een weg die -met wat fantasie- best in een Portugese versie van Milaan-San Remo had kunnen fungeren. We hoeven maar een paar kilometer door de stad voordat we onze overnachtingsplek hebben gevonden; een comfortabel appartement met uitzicht over de haven en baai. Eenmaal gedoucht en omgekleed pakken we nog even een klein terrasje, bestellen een pizza, en gaan dan snel naar bed. Het was een lange dag!
Etappe 2: Rijstvelden en Kreeften
Vandaag hebben we een kleine 130 kilometer op de planning staan. De eerste acht worden afgelegd op een veerpont, die op een paar honderd meter van ons appartementje vertrekt. Even rustig wakker worden, een goed begin van de dag! We varen richting Tróia, een langgerekt schiereiland met stranden, surfscholen en vakantieresorts. Het is hier door het duingebied mooi fietsen. Na 15 kilometer draaien we de weg af richting een gravelpad omringd door rijstvelden. Een nieuwe, en bijzondere ervaring, zeker met de wild gebarende kreeften die het pad kruisen!
Langgerekte wegen richting Sines
Na de rijstvelden zetten we door over langgerekte wegen richting Sines. We stoppen even bij het fort voor wat foto’s. Hierna volgt een schitterend stuk langs de oceaan, met surfers die in het water liggen om de golven te trotseren. Na zo’n tien kilometer moeten we weer afbuigen. Het moet vast mogelijk zijn om meer van deze stukken mee te pakken, maar dan wel op échte gravelbanden, met minder dagelijkse kilometers. Dit neemt niet weg dat de route die we nu volgen absoluut geen straf is! En dan nog onze overnachtingsplek: een huis met uitzicht op de kliffen, met een groot zwembad en geen andere gasten om ons heen. Wauw!
