– Ruben Hoogland – Van maandag 31 januari tot en met donderdag 10 februari zit ik in Moraira, in de regio Valenciana. Een befaamd fietsgebied op ruim 10 kilometer van Calpe, en die naam zal menig fietser bekend voorkomen. Fietsen in Spanje is sowieso fantastisch. Op deze pagina laat ik jullie iedere dag weten wat ik heb beleefd, voorzien van foto’s, highlights en de route.
Costa Blanca
Moraira ligt dus vlakbij Calpe, aan de Costa Blanca. Al eerder schreven we over deze prachtige regio waar menig prof zijn voorbereidingskilometers aflegt voor het nieuwe seizoen. Een van de hoogtepunten van deze regio is de Coll de Rates. Deze klim heeft een aantal prachtige haarspeldbochten en je kunt daar echt genieten van het prachtige landschap. Deze col gaan we zeker een keer beklimmen!
Dag 1: Even de boel verkennen
Eigenlijk dag 2. Maar doordat storm Corrie voor drie uur vertraging zorgde, zat fietsen er op de eerste dag niet meer in. Na het eerste deel van de dag in het zonnetje bij te zijn gekomen van het wachten op het vliegveld in Rotterdam, gingen we op pad voor een kennismaking mat de nabije omgeving.
En voor rustig inkomen weinig tijd, want we begonnen direct met een flinke portie hoogtemeters. Gelukkig werd het nergens écht heel steil. Aan de andere kant was het daarentegen ook geen meter vlak. En als het dan al vlak lijkt te worden, heb je hier natuurlijk te maken met ‘Spaans vlak’. Al met al was het toch prima te doen, al zou ik adviseren om met een verzet hier naartoe te trekken waarvan je zeker weet dat je nog net dat ene tandje extra hebt voor als het nodig is.
De tofste spot van de route, was de laatste afdaling richting Moraira. Mooi asfalt, en het zicht op de baai tijdens ‘golden hour’. Kan je tranen van in je ogen krijgen zo mooi. Gaat er iets boven fietsen in Spanje?
Momenteel zijn we aan het bedenken hoe de route er morgen uit moet zien. Wordt dus vervolgd! Voor nu: hasta mañana.
Dag 2: Afzien in de Spaanse voorjaarszon
Vandaag trekken we richting het Spaanse binnenland. Direct een dikke tip, want het is daar zo veel rustiger dan in de toeristische en dichter bevolkte kustregio. Daarnaast heb je ook prachtige vergezichten vanaf de Spaanse heuvels. Of zijn het bergen? Daar zijn de meningen wellicht over verdeeld.
De mooiste en langste beklimming van vandaag was de Port de la Vall d’Ebo, die je naar 540 meter hoogte brengt. Een geleidelijke klim, met een schitterend uitzicht op zee. Hierna daalden we af richting Gorga, om vervolgend door het heuvellandschap verder te stijgen naar 830 meter. Het slotstuk van dit avontuur is niet misselijk. De Puerto de Tollos via Beniaia. De steilste 100 meter is 14,7% met een maximaal stijgingspercentage van 17%. Een soort Muur van Huy, maar dan langer.
Na dit ‘hoogtepunt’ was het merendeel van het vervolg van de route in dalende lijn, waarbij we karakteristieke Spaanse dorpjes passeerden. Vooral het stukje afdalen richting Castell de Castells was werkelijk magnifiek. De wit-bepleisterde huizen schetsen een mooi contrast met de mediterrane heuvels.
Dag 3: Even bijkomen met een retourtje Calpe
Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik wel eens beter in conditie ben geweest. Zo’n dag als gister hakt er dan best wel in, met al die steile heuveltjes in het Spaanse binnenland. Goed voornemen dus om het vandaag wat rustiger aan te doen.
Een relatief vlak ritje is hier wel wat moeilijk te vinden. Daarom besloten we vanuit Moraira heen en terug naar Calpe te fietsen, om hier even neer te ploffen bij een koffiezaakje, genaamd Service Course (by Baguet Bicyle Club), gerund door Belgen. Binnen stond de Saudi Tour aan op Eurosport, en buiten zat een stel Belgische wielertoeristen heerlijk aan de Kwaremont.
Eigenlijk was dit zo wel een heerlijk dagje. Even wat ruimte om te herstellen, en te genieten tijdens het ‘flaneren’ over de boulevards tussen Moraira en Calpe.
