Voor onze 12 provincies, 12 maanden, 12 parken serie in samenwerking met Landal GreenParks zijn we in februari 2024 neergestreken in het prachtige Noord-Brabant! Om precies te zijn bij Landal GreenParks Klein Oisterwijk. We gaan de mooie gravelroutes in Noord-Brabant verkennen. Explorer Andrea ging voor ons op pad, samen met Aniek, Manon en Leandra. Lees je mee over haar gravelavontuur in het Brabantse land?
tekst en foto’s: Andrea Lodder
Lekker binnenkomen
In het donker rijden we de lange straat in waaraan Landal GreenParks Klein Oisterwijk ligt. Ik moet toegeven, ik heb nog steeds moeite met het uitspreken van ‘Oisterwijk’. Rond half 8 staan we voor de slagboom van het park. Vroeger moest je naar de receptie voor een sleutel en inrijkaart. Nu heeft Landal GreenParks een app waarmee je zo het park op kunt rijden. Je kunt je boeking invoeren, je houdt je telefoon tegen de scanner en de slagboom opent. Lekker binnenkomen, zeker als je later op de avond arriveert. We kunnen met de auto doorrijden naar ons huis, dat helemaal achteraan op het park staat en de auto voor de deur parkeren. Dat is fijn! Net zoals de slagboom, kunnen we het huisje ook in doormiddel van de Landal GreenParks app op de telefoon. Het mooie is ook, hiermee kan iedereen het huisje in en heb je niet meerdere sleutels nodig. Via de app kun je de digitale sleutel namelijk delen, ideaal!
Gravelroutes in Noord-Brabant
We zitten dit weekend dus in het Brabantse Oisterwijk, een dorp ten noordoosten van Tilburg. Vanuit hier kun je enorm veel kanten op, zowel op de racefiets, gravelbike en mountainbike. Voor alle disciplines is hier wel wat te vinden. Wij hebben dit weekend voor de gravelbike gekozen en zullen de boeren landweggetjes en gravelpaden in de omliggende natuurgebieden eens gaan opzoeken. Voor morgen heb ik een gravelroute gemaakt in Komoot en zo veel mogelijk bruine lijntjes aangeklikt. Eerlijk is eerlijk, in deze omgeving moet je vooral goed gebruik maken van de natuurgebieden waarin fietsen is toegestaan. Oisterwijk heeft heel veel bossen en vennen, maar op veel plaatsen mag niet gefietst worden. Daarom trekken we voor een gravelroute naar de Loonse en Drunense duinen en rijden we door natuurgebied Kampina. Maar eerst tijd voor een kopje thee om het meiden weekend gezellig af te trappen!
Landal GreenParks Klein Oisterwijk als ideale uitvalsbasis
Na een goed ontbijt in ons ruime huis stappen we op de fiets voor een route van een kleine honderd kilometer. Het is zojuist gestopt met regenen, dus dat komt goed uit. We doorkruisen eerst een klein stuk van het Kampina natuurgebied. Landal GreenParks Klein Oisterwijk ligt dan ook tussen dit gebied en de Oisterwijkse bossen en vennen in. Hier kun je naast fietsen dus ook heerlijk wandelen. Maar we zijn hier voor de mooiste Gravelroutes in Noord-Brabant! Al snel vinden we een paar mooie en vooral rustige gravel stroken die ons naar De Loonse en Drunenense Duinen leiden. Je kan wel merken dat dit een populaire mountainbike spot is, maar met zo’n mooie aangelegde mountainbike route is dat dan ook geen verrassing. Let wel even op dat voor sommige delen van de route een MTB-vignet vereist is.
We rijden dan ook een stuk van de route, die echt heel erg vet is! Mooie bochten, korte klimmetjes en technische stukken met zand. Helemaal leuk, en het is een prachtig gebied! Tussen de natuurgebieden in zijn niet heel veel gravel paden te vinden, althans; Komoot heeft er wat moeite mee. Door de grote hoeveelheid regenval van de afgelopen weken zijn er in de bossen ook heel wat paden ondergelopen waar je zonder zwemdiploma A niet doorheen gaat komen. Hierdoor missen we ook een aantal mooie stukjes. Maar, niet getreurd, onze koffiestop nadert al snel!
Fietscafé KAMU is de ideale stop
In hartje Breda stoppen we voor een koffietje – en taartje – bij fietscafé KAMU. Een lekker alternatief plekje met een zeer hoog huiskamer gehalte. Het is een combinatie tussen een kleine fietsenwinkel en een lunch room. Naast de koffie maken ze ook de allerlekkerste sandwiches en kun je hier ook heerlijk een boekje lezen op de comfortabele bank. Nadat we eigenlijk iets te lang hebben gezeten en íets te veel koffietjes op hebben, vervolgen we onze weg weer. We moeten tenslotte nog een stukje terug naar Oisterwijk.
Via Gilze en Tilburg
Eenmaal al zigzaggend de binnenstad verlaten te hebben, rijden we via Gilze en Tilburg weer naar het park. Op dit stuk van de route komen we niet heel veel stukken bos en gravel tegen, dus moeten we zorgen dat we voor de route van morgen opzoek moeten gaan naar meer off-road stukken. Net voor het donker rijden we weer het park op en netjes zoals wij zijn, poetsen we eerst de fietsen voordat we zelf onder de douche springen. Achter het huisje is een klein overdekt gedeelte met een vlonder waar de fietsen op kunnen staan en waar we deze even de nodige TLC kunnen geven. ‘s Nachts kun je de fietsen hier ook prima neerzetten, uiteraard wel met een slot om de fiets heen.
Fijne accomodatie
Het huisje heeft een uitgebreide keuken met oven, elektrische kookplaat en alles wat je nodig hebt voor een paar dagen in het park. Wij kiezen deze avond voor de makkelijke manier van de oranje bezorgdienst. Een grote schaal sushi is onze beloning. Wanneer onze buikjes weer vol zijn pak ik de laptop er nog even bij en start Komoot op. Het weer voor morgen ziet er minder aantrekkelijk uit, maar niets kan ons tegenhouden. We houden tenslotte van een beetje modder! Ik kreeg de tip om wat meer richting het zuiden te gaan, waar volgens de kenners meer gravel te vinden zal zijn. Na wat klikken op de kaart rolt er een route uit van zo’n vijftig kilometer. Perfect voor een druilerige zondag. Maar, nu eerst onze warme bedjes in!
Regen is een zegen
Opstaan met het getik van de regen op het dak is doorgaan best rustgevend, maar niet wanneer je een fietsritje hebt gepland. Ik zei wel heel stoer dat niets ons tegenhoudt, maar ik moet zeggen dat we vandaag iets minder haast hebben om op de fiets te stappen. We nemen dan ook zeker de tijd voor het uitgebreide zondagochtend ontbijtje. Buienradar zegt dat het rond half elf droog zou moeten zijn. Een blik naar buiten en we weten dat Buienradar er weer eens naast zit. Dat betekent dat de regenjasjes de tas uit mogen en we op de fiets stappen in de regen.
Heerlijke gravelroutes in Noord-Brabant
De route begint al gelijk goed met een lange gravelstrook dwars door het bos. Een enkel ondergelopen pad laten we even links liggen en we zetten koers naar de Oirschotse Heide. Een groot deel van dit gebied wordt gebruikt als militair oefenterrein en er loopt dan ook een lange tankbaan door het gebied welke perfect is om je technische skills wat bij te schaven. Het heeft dus de hele nacht geregend, dus zoals te verwachten was is het erg nat en slalommen we om de grote plassen heen. Ik moet zeggen dat het hierdoor wel een stuk leuker wordt en we dan ook stiekem best wel lol hebben wanneer we door een diepe plas heen moeten rijden. Net zoals vroeger toen je met je kleine fiets door de plassen heen fietste en zeiknat werd. Heerlijk.
Het gastvrije Noord-Brabant van Guus Meeuwis
Alleen minder fijn is het wanneer je met dit druilerige weer en semi-natte pak een lekke band krijgt. We hadden nog zo’n geluk. Totdat halverwege de route een voorband plat stond. Als de strong independent womans als wij zijn, draaien we het wiel eruit en hebben het bandjes binnen vijf minuten verwisseld. Nadeel is dat je wel gelijk zo koud wordt wanneer je stilstaat. Kan maar één ding betekenen: opzoek naar een koffietentje om op te warmen! We rijden een paar kilometer later langs een typisch Brabantse taverne waar we wel moeten stoppen. We bestellen een warme choco, pannenkoek en bourgondische lunch en warmen onszelf lekker op. De Brabantse gastvrijheid straalt er hier ook vanaf. Ik snap wel waarom Guus Meeuwis een liedje heeft geweid aan deze mooie provincie. Naast de onweerstaanbare worstenbroodjes en Bossche bollen is de omgeving hier erg gevarieerd en de mensen enorm open en welkom.
Direct naar huis?
De meest directe route terug naar het huisje telt een kleine twintig kilometer. Komen we in totaal toch nog op zo’n vijftig kilometer uit. Ik keur het goed, vooral nadat het toch stiekem wat natter is dan dat we hadden gedacht. We hebben toch lekker een ritje gemaakt, dus het voldane gevoel is ook zeker aanwezig! Met de nodige wind tegen rijden we terug naar Oisterwijk. Voordeel van de wind is wel dat we mooi droog geblazen worden, scheelt weer een boel zooi bij terugkomst. Dat is toch wel een van de nadelen aan fietsen in de winter met slecht weer, al het gepoets en de vuile was die je ervan krijgt. De lente kan niet snel genoeg komen wat mij betreft.
Net op tijd terug
We kunnen nog net de finale van het WK veldrijden meepakken en zien hoe Mathieu van der Poel zijn wereldtitel prolongeert en ons Achterhoeks trots Joris Nieuwenhuis de zilveren medaille mee naar huis neemt. Mooie afsluiter van een nog mooier weekend! Na een warme douche is het tijd om onze spullen weer in te pakken en een bezem door het huisje te halen. We waren met zijn vieren, maar er zouden nog twee extra mensen bij kunnen. Het huisje heeft namelijk plaats voor zes personen, wat ook prima zou passen! Met mooi weer kun je lekker buiten op het terras zitten aan de tuintafel en binnen is ook meer dan genoeg plek. Zoals ik al aangaf kun je de auto bij het huisje parkeren, waar dan ook plek is voor drie auto’s. Al met al is dit een perfecte plek voor een midweekje – of weekend – met jouw fietsvrienden of vriendinnen waarin je je absoluut niet zal vervelen.
2 reacties
Wat een leuk stuk, krijg er helemaal zin in!
Het is ook echt heel leuk en dat gewoon in eigen land!