Leuven zette zichzelf op de kaart als fietsbestemming met de organisatie van het WK wielrennen in 2021. Brugge en Leuven waren de belangrijkste plekken waar werd gereden. In Brugge werden de tijdritkampioenen onthaald, en in Leuven was de fantastische apotheose met de winst van Julien Alaphilippe. Maar Leuven bewees in 2024 opnieuw een waardige wielerstad te zijn: het WK Gravel werd hier verreden, met deelnemers uit de hele wereld en een parcours dat het beste van Vlaams off-road terrein liet zien. Daarmee is Leuven niet alleen een stad van kasseien, maar ook van grindpaden, veldwegen en avontuurlijke gravelroutes. Fietsen in Leuven is daarmee nóg interessanter geworden.
Vlaamse Heuvels
Wie aan Vlaanderen denkt, denkt aan heuvels en aan kasseien. Uiteraard is er de Muur van Geraardsbergen, de Oude Kwaremont en meer van dit soort pijnlijke kennismakingen met het glooiende Belgische land. De organisatie van het WK 2021 heeft er echter voor gekozen om enkele, wat onbekendere hellingen op te nemen in het parcours rond Leuven.
Sowieso is het Vlaams-Brabantse heuvellandschap een regio om in te lijsten. Voor de gemiddelde fietser is het smullen geblazen. Fraaie landweggetjes waar je geen kip tegenkomt, klimmetjes links en rechts, want hier is geen meter vlak. En je kunt er ook voldoende kasseienstroken vinden. Het is tenslotte ook een stuk boerenlandschap, waar de kassei haar oorsprong vindt.
Het Parcours
Het Parcours
Nu weer even terug naar het parcours. Want dat is vooral heuvelop, heuvelaf. Er is een lus in en om Leuven, maar we focussen ons nu even op de ‘Flandrien lus’ zoals het zo mooi heet. Hierbij de belangrijkste klimmetjes op een rij:
- Smeysberg (600m – 8,1%)
- Veeweidestraat (484m – 5%)
- Bekestraat (440m – 7,6%)
- Taymanstraat – Overijse (800m – 4,4%)
- Moskesstraat (500m – 9,1%)
Veel van deze beklimmingen zijn (wel eens) opgenomen in de Brabantse Pijl, maar dat is juist een koers die vaak wat minder bekeken wordt. Mooi dus dat deze klimmetjes op WK-niveau aandacht kregen.
Uitvlakken
Zodra we Leuven verlaten wordt een ding duidelijk: dit is typisch voor het Vlaamse heuvellandschap want er is geen meter vlak. Voor de gemiddelde amateur is dat even schakelen, zeker als je de kaarsrechte strakke polderwegen gewend bent.
Asfalt
De eerste teleurstelling moeten we gelijk slikken als we de Smeysberg zien. Asfalt. Zwart, glad asfalt. Er is voor gekozen om op meerdere plekken even de plaatselijke BAM te bellen en daar wat nieuwe zwarte gladheid aan te brengen. Dat is zonde want deze beklimming zou juist extra pijn doen met het originele wegdek. Ook in de stad Leuven is gekozen om veel straten van nieuw glad asflat te voorzien. Op zich is dat wel prettig in de stad, maar op de beklimmingen is het wel jammer. De Smeysberg is nu een kaarsrechte lijn omhoog. Met een maximum van 17%. Dat dan weer wel.
Smeysberg, Huldenberg, België
• Afstand: 553 m, Hoogteverschil: 48 m, Gemiddelde helling: 8.5 %
Bovenop de Smeysberg draaien we af richting de volgende scherprechter, de Moskesstraat. Deze kasseienklim is een van de echte scherprechters van dit parcours en ondanks de 500 meter in lengte (kort) is de 9,1% gemiddeld wat echt pijn gaat doen. Gelukkig is de Moskesstraat nog wel de kasseienklim die het moet zijn, maar ook hier heeft men wel de stratenmaker gevraagd om alles wat netter recht te leggen.
Na de Moskesstraat kom je vrij rap aan in Overijsse, bekend van de cross. De Taymanstraat en de bochtige sectie daar is een mooie uitdaging en ook hier zal menigeen weer pijn in de benen voelen. Dit stuk is het minst steil, maar toch moet er weer 800m aan ruim 4% geklommen worden. In de finale zal dat toch z’n tol eisen.
Pijn lijden, kasseien happen
Na Overijse gaat het naar beneden, maar zoals gezegd volgen de klimmetjes elkaar in rap tempo op. De Bekestraat is de volgende uitdaging en ook hier is het weer aanpoten. Deze kasseienklim lijkt overgeslagen in de hele opfrisbeurt van de gemeente en het is echt zoeken naar de juiste cadans. ‘Slechts’ 440 meter, maar je kunt hier zomaar de aansluiting met de voorste groep verliezen.
Rondom Leuven
Als je denkt dat de Flandrien lus pijn doet, bedenk dan dat de renners ook nog meermaals over een lokale ronde rondom Leuven moesten rijden. Daarin zitten de Keizersberg en de Wijnpers. Die gaan ook serieus pijn doen, want die zijn 400m aan 6% en 300m aan 7,6% respectievelijk. Bedenk wel dat je de Keizersberg zeven keer op moet en de Wijnpers acht keer. Niet grappig. Vooral de Keizersberg is naar, want daar zit een heel stuk aan 10–12% in. Dat vlakt dan wel weer af, maar we kunnen bevestigen: het doet echt pijn. Ook de rechte lijn omhoog op de Wijnpers, die qua gemiddelde weinig schommelt, vinden onze beentjes weinig happiness.
Al met al pak je in iets meer dan 60 kilometer toch al snel zo’n 600 hoogtemeters mee. Dat is niet mis.
Nieuwe gravelreputatie: WK Gravel 2024
In oktober 2024 zette Leuven zich opnieuw op de kaart als internationale fietsstad door het WK Gravel te organiseren. Met start in Halle en aankomst op de Leuvense Bondgenotenlaan kregen de renners een mix van boerenpaden, bosstroken, grindwegen en kasseien voor de wielen. De koers was technisch, fysiek zwaar en bovenal een showcase van wat Vlaams gravel te bieden heeft. Daarmee wordt Leuven naast een wegwielerhoofdstad ook een hotspot voor gravelaars. Diverse routes van het WK zijn inmiddels beschikbaar op Komoot en lokale routesites.
Alternatief: even afkoelen in Hoegaarden
Wil je uiteindelijk het WK-parcours een keer fietsen en daarna toch even iets anders mee pikken? Je kunt vlakbij (20 kilometer verderop) ook het dorpje Hoegaarden bezoeken. De rit ernaartoe is even zo heuvelachtig als de rest van de omgeving. De beloning in het dorp is echter zeer zoet: Hoegaarden is bekend om haar brouwerij. Het witbier van de lokale brouwer zal dan ook extra lekker smaken.
Fietsen in Leuven – racefietsroutes
Fietsen in Leuven is afzien, genieten, klimmen en verkennen tegelijk. Check ook de sites van Cycling Flanders en Flanders Gravel voor actuele routes en evenementen.
