Den Haag, hofstad, regeringsstad. Een stad met vele gezichten. Een stad met een haven (Scheveningen) en een strand. Eentje die niet bekend staat om zijn mooie fietspaden, laat staan de infrastructuur om eens lekker ‘een rondje te rijden. Het heeft niet de aantrekkingskracht van de Heuvelrug of een trekpleister als het Dwingelderveld. Met de formatie die is afgerond vonden wij het een mooie knipoog om even te kijken naar een ‘rondje’ Den Haag. Want wellicht is Den Haag zelf niet zo’n fantastische fietsbestemming, je kunt er wel schitterend omheen fietsen. Den Haag is óók een Cyclingdestination.
Begin en einde in De Hoek
Uiteraard zijn er vele plekken waar je dit rondje kunt beginnen, maar voor ons begint dit rondje in ‘De Hoek’. Voordelen: je kunt er makkelijk met het openbaar vervoer komen, het is er niet te druk en als je klaar bent kun je op een zomerdag nog even nagenieten op het strand.
Door de duinen noordwaarts
Vanuit Hoek van Holland trek je eigenlijk gelijk de duinen in. Veel Nederlanders vergeten eigenlijk hoe uniek dit gebied is. Hoe uniek ook eigenlijk de duinen zijn. Want waar je ook komt ter wereld, nergens is het zo mooi als hier. Je rijdt bijna 20 kilometer door de duinen heen voordat je bij de haven (en de gekte) van Scheveningen en Kijkduin aankomt. Dat is echt puur genieten, zeker in een druk bevolkt gebied als hier. Het Westland is een van de dichtsbevolkte/bebouwde gebieden. Ook Den Haag heeft z’n ‘urban sprawl, om over Groot-Rotterdam maar te zwijgen. De rust en schoonheid van de duinen is dan om van te genieten.
(c) Rik De Voogd (c) Rik De Voogd
Op naar Katwijk
Na het manoeuvreren over en langs de boulevard kom je in het prachtige Meijendel terecht. Dit is een heerlijk mooi stukje natuur, ten westen van Wassenaar. Je zult hier misschien nog een verdwaalde jachthond tegenkomen, maar over het algemeen is het hier echt genieten. Het fietspad is hier ook wat breder dan de bekende duinpaadjes, waardoor het irritatie niveau tussen verschillende fietsers wat kan zakken. Je vindt hier ook een tappunt voor water.
Vlak voor Katwijk slaan wij uiteindelijk weer rechtsaf om de rand van Meijendel weer terug te pakken. Het is de bedoeling dat we zo min mogelijk last hebben van de stedelijke bedoening hier. Met het lusje langs Wassenaar en dan de oversteek via Leidschendam lukt dat vrij aardig!
Langs de nieuwe klim?
Voor Leidschendam duiken we de polder in en in de verte kunnen we het geraamte van Snowworld in Zoetermeer ontwaren. Wat zou het mooi zijn als hier een klim van zo’n 70 meter gerealiseerd kan worden! Tot die tijd moeten we het doen met de aangelegde polders. Ook hier zijn de fietspaden heel fijn en ruim en je kunt er lekker rammen op de pedalen. Langs de Molendriegang van Stompwijk gaat het zo in de richting van Zoetermeer.
Doorbijten
Na Zoetermeer is het veel draaien en keren. We hebben ons best gedaan om alle mogelijke stedelijke agglomeraties te vermijden maar net zoals bij een coalitie moet je soms compromissen sluiten. Het is schier onmogelijk om zonder stadsdoorgang weer bij de Nieuwe Waterweg te komen. We pakken nog wel de Ackerijkse plassen mee als natuurhoogtepunt, maar via een straat in Delft gaan we richting Maassluis. Daar moet je ook nog even wat rotondes overwinnen, maar snel rijd je daar heerlijk vrij, langs het water.
Weer terug richting Hoek van Holland
Het laatste stuk langs de waterweg is even doorbeuken. Hier staat eigenlijk altijd wind. Aan zee is de wind altijd iets harder dan landinwaarts. Zo heb je uiteindelijk, bij aankomst in de Haven van ‘de Hoek’ een ronde van 116 kilometer. Genoeg voor een goed formatiegesprek, voor het uitwisselen van standpunten en het zoeken naar overeenkomsten. Misschien dat we het nieuwe kabinet de Komoot link moeten sturen. Dan kunnen we ze overtuigen dat Den Haag óók een Cyclingdestination is.
