Over ongeveer een week – op 11 en 12 oktober – wordt de vierde editie van het WK gravel verreden in het mooie Zuid-Limburg. De route bestaat uit een lus van iets meer dan 50 kilometer door de gemeenten Beek, Beekdaelen, Voerendaal, Meerssen en Valkenburg die de renners meerdere keren afleggen. Wij gingen alvast een kijkje nemen op het trainingsparcours, ontworpen door Bram Tankink. Wat voor klimmetjes zitten erin? Hoe zijn de wegen? Wordt er al druk getraind en verkend? Niets zo leuk als het voorrijden van een deel van de route, zodat we straks tijdens het WK nog goed in ons geheugen hebben gegrift waar het echt afzien is en waar de spannende paadjes zitten. Met een fijn chalet op CityKamp by Huttopia Valkenburg als uitvalsbasis, genoten we van een heerlijk weekend Limburgs avontuur!
Tekst: Maks Groeneveld | Fotografie: Jeffrey Wiese en Maks Groeneveld
Vertrek vanaf CityKamp Valkenburg
CityKamp by Huttopia Valkenburg heeft eigenlijk alles wat je als fietser maar kan wensen. Het park heeft chalets, glamping tenten, woonwagens en ruime camping plekken. En misschien wel het meest belangrijk voor fietsers: verse broodjes in de ochtend (dat is de beste voorbereiding op een goede gravelrit, toch?) en een Topeak bike station met alle tools die je maar nodig kunt hebben. Ideaal voor fietsers die net als wij nog wel eens iets kunnen vergeten, zoals een pomp bijvoorbeeld… Oeps. Gelukkig konden we dankzij het bike station alsnog met harde banden vertrekken. Niet te hard natuurlijk, want op Limburgs gravel kun je maar beter met een barretje minder rijden.
Omdat we vanuit Valkenburg rijden, starten we niet bij het officiële vertrekpunt in Beek. We beginnen halverwege de route, iets ten zuiden van Schimmert. We draaien de Pepelwijenweg op en direct gaat ons gravelhart sneller kloppen; wat een gave strook! Breed met heel fijn gravel, waardoor je direct wilt aanzetten. Wat zal er hier hard gereden gaan worden tijdens het WK. Wij sparen onze krachten nog even – we zijn ten slotte verre van profs – en genieten vooral van het glooiende Limburgse landschap. Overal zijn boeren druk bezig op het land en de akkers zijn nog vol kleur.
Gravelparadijs Zuid-Limburg: over akkerlanden en holle wegen
Bijna constant rijden we over gravel. Meestal over brede stroken, dwars door prachtig glooiende akkerlanden. Regelmatig ook over smalle paden met meer losse keien, omgeven door bomen en struiken. Het zijn de zogenoemde ‘holle wegen‘, de karakteristieke Limburgse paden met steile zijkanten aan beide kanten. Vlak zijn ze haast nooit; meestal is het een korte, pittige klim of een lekkere afdaling. De holle wegen zullen ongetwijfeld spannend worden tijdens het WK, want tijdens deze pittige klimmetjes kan zeker het verschil worden gemaakt. Maar: ze zijn smal en enkel het midden van het pad is redelijk vrij van grote keien. Inhaalacties zullen niet zonder risico zijn. Misschien wel de pittigste en belangrijkste holle weg uit het parcours is de Bronsdalweg. Deze klim van ongeveer een kilometer zit op de aanloop richting Maastricht en heeft een hellingspercentage van gemiddeld 8%.
Halverwege onze route komen we in Beek, waar de officiële start zal plaatsvinden vlak bij de sportvelden. Vanaf hier bestaan de eerste zes kilometer uit asfalt, zodat het peloton kan spreiden en veiligheid zo goed mogelijk gewaarborgd wordt. Natuurlijk kwamen wij vooral om de gravelwegen te testen, en dus besloten we de route te volgen die de renners vanaf de tweede ronde rijden.
Drukte op het parcours
In de buurt van Maastricht Airport is het vooral asfalt. ‘Het lijkt hier meer op…’ begint Jeffrey. ‘Texel!?’ zeggen we beiden tegelijk. Echt limburgs doet het landschap in ieder geval niet aan. Wel is het een weg waar we actie kunnen verwachten. Op de gravelklim naar Raar laten de benen het voorzichtig afweten. Misschien zijn we iets te hard begonnen op dit parcours waar we de ene na de andere goede renner in ons nek hebben. Dat er druk wordt voorverkend is namelijk wel duidelijk. Tegenliggers hebben we niet gehad; wel een stuk of vijftien renners die ons hard inhalen. Niet goed voor ons ego, maar wel heel mooi om te zien. Laat ons het allemaal maar gewoon mooi vastleggen.
Voldaan komen we weer aan bij ons chalet op Citykamp Valkenburg. Wat is het heerlijk om vanuit een chalet te vertrekken, in plaats van een hotel. Terugkomen van een goede rit voelt nu als thuiskomen. We maken nog wat te eten in het keukentje, genieten van een warme douche, en laden de auto weer in. Nu is het afwachten tot 11 en 12 oktober, want één ding is duidelijk: dit WK Gravel belooft spektakel!
Wil jij overnachten voor het WK in Valkenburg? Boek dan bij CityKamp Valkenburg van Huttopia.
Meer over Valkenburg? Gravel in South Limburg: Same Limburg, different world