Grunnings Gravel en meer: GRX en Ultegra series

Voor wie nog niet overtuigd was van de schoonheid van het Hoge Noorden, doen wij er nog een klein schepje bovenop. Want de slogan is immers: ‘er gaat niets boven Groningen’. Daar kun je een complete discussie over voeren. In een andere grote stad zeggen ze dan: geen woorden, maar daden. We namen de proef op de som en gingen met de gravelbikes van Cube richting de studentenstad. De route die we initieel hadden uitgekozen was slechts 10% onverhard. Gelukkig is onze community mooi actief en konden we een mooie aanvullende route publiceren. Zo hebben wij Grunnings Gravel en meer! Waar wij starten? Bij Spaak, een prachtig Shimano Service Center in het hart van de stad.

Humor en liefde

Op de stoep van de Oude Boteringstraat 66 in Groningen staat een reclamebord. ‘Is Martijn er ook? Kom binnen kijken!’ Het is een mooie uitnodiging om dat ook daadwerkelijk te doen. Het is ook een mooi stukje humor. Martijn is Spaak en Spaak is Martijn. Tenminste, als we de verhalen mogen geloven. Deze koffietent, annex fietsenzaak, koerswalhalla en beginpunt voor een mooie rit is het kloppende fietshart van Groningen. Om de hoek van het Lopende Diep en de Spilsluizen. Dit is eigenlijk heilige grond voor liefhebbers van de koers.

Cipollini in een leeuwenpak

We moeten even terug in de tijd. Het jaar 2002. Groningen was voor even ‘GIROningen’. In de eerste dagen van mei stond Stad en Ommeland op z’n kop. Er werd toen gefluisterd dat de paus nog zou komen voor het startschot. Dat was te veel van het goede. De keizer van de sprint, Mario Cipollini, was er immers. Dat was genoeg. Zijn start in het befaamde leeuwenpak staat nog altijd op mijn netvlies. Waar ik toen stond? Hier om de hoek bij Spaak, langs het water. Daar zoefden de renners voorbij. Je hoorde van een kilometer al of er een renner van Rabobank aankwam of niet. Even later nog in het Noorderplantsoen. bij een binnenbocht. Dat was niet een heel best idee. Ze scheerden zo vlak langs ons. Gelukkig zitten alle ledematen nog aan m’n lijf.

Terug naar het verleden en heden

Hoe een mensenbrein kan werken. Als ik over dit water rijd op mijn fiets, zie ik de massa’s mensen weer, inclusief de wild gesticulerende ploegleider die uit het raam (!) van zijn auto hing. Zijn renners aanmoedigen en ondertussen de smalle straten doorsturen. ‘Daiii, Daii, daiii! Puur genieten. Ik heb achteraf even moeten opzoeken wie die proloog ook al weer won. Een onbekende Spanjaard, Dominguez van het Zwitserse Phonak. Hij won nooit wat, behalve dus die Proloog van de Giro in 2002. Wie er tweede werd? Good old Rik Verbrugge. Dat het die dag (en de dagen erna) alleen maar over Mooie Mario ging, dat is meer dan logisch. En die Spanjaard? Nooit meer wat van gehoord.

Meer dan koffie en koers

De slogan ‘Spaak, koffie en koers’ dekt de lading, maar ook weer niet. Want Spaak is meer dan dat. Uiteraard is er tijd en ruimte voor een goede koffie. In ons geval is barista Jacco man van dienst. Doppio’s komen vlot uit de machine en om ons heen is alles ‘fiets’. De zaak is langgerekt, met een tussengedeelte voor kleding, accessoires en meer. Het achterste gedeelte is gereserveerd voor de werkplaats. Het bord met Shimano Service Center was aan de deur al te zien. Hier kun je met een gerust hart jouw fiets voor onderhoud brengen.

Op naar Appingedam

Het is tijd om de fiets te pakken. De route? Voor de racefiets is er een prachtige route richting Appingedam. De hangende keukens en het nabijgelegen Basiliek zijn het doel voor een kop koffie of een lekkere lunch. Je rijdt door het weidse Groningse land en je komt langs plaatsjes als Ten Boer en Ten Post. In eerste instantie kun je de prachtige snelfietsroute nemen, waar je heerlijk kunt doordraaien, zeker met wind in de rug. Ook langs de N-weg heb je genoeg ruimte op het fietspad. De auto’s razen hier niet strak voorbij.

Entlang des Wassers

Na Ten Post rijd je eigenlijk tegen het water aan. Het Damsterdiep, dat Appingedam en Groningen verbind en vroeger belangrijk was voor de handel, is jouw gids op deze route. Het is heerlijk rollen langs het water, zelfs met windkracht 6 tegen. De wegen zijn lekker breed, we komen weinig andere fietsers tegen. Zou dat iets te maken hebben met de temperaturen? Of met de harde wind? Echte Groningers laten zich door een beetje wind niet uit het veld slaan. Misschien is dit ook wel de charme van dit deel van Nederland. Hier vind je de rust, die je op een ‘rondje Hoep’ zo graag zou wensen.

Appingedam

De Eemsdelta, de regio waartoe Appingedam behoort, komt er in de beeldvorming bekaaid vanaf. Windmolens, krimpregio, schuddende bodem, armoede. Om zo maar een paar termen te noemen. Appingedam is de parel van deze regio. Een prachtig middeleeuws stadje met een beschermd stadsgezicht en daarmee ideaal voor een tussenstop op onze langere route van vandaag. Eerder kon je al lezen over onze bevindingen van restaurant de Basiliek in het centrum. Vlak om de hoek vind je de typische hangende keukens. Deze unieke bezienswaardigheid laat vindingrijkheid zien. Wegens ruimtegebrek bouwden de inwoners keukens boven het Damsterdiep.

Zeerijp en Loppersum

De route gaat vanaf hier omhoog, eerst richting Holwierde om daarna richting Krewerd en Arwerd door het land te kronkelen. Zullen we de afslag naar rechts nemen richting Leermens? Ook hier is het weer ‘what’s in a name’. We rijden nu richting Eenum en Zeerijp, waar in een vroeger verleden bij Cafe Nastrovja het flesjes bier op de rand van het biljart stonden. Nu doet alleen het uithangbord en de oude sigarettenautomaat daar nog aan denken.

Terug naar Sta(rt)(d)

Vanaf Loppersum volgen we een mooi kronkelpad langs het water. Hier is het mooi plaatjes schieten. Vervolgens rijden we in een rechte lijn door de open velden richting Thesinge. Onthoud deze naam goed, want hier vind je misschien wel de mooiste gravelstrook van dit stukje Groningen. Zie ook onze route verderop in dit artikel. Vanaf Thesinge zien we de stad, het karakteristieke gebouw van de Gasunie en ‘d’Olle Grieze’ al zien liggen. Voordat je echt de urban jungle inrijdt is er nog een mooi stukje natuur bij Kardinge mee. Aangelegd, dat wel, maar het kon minder. Eenmaal terug bij Spaak zal de koffie met zelfgemaakte taart en/of de lunch zeer goed smaken!

Off (Road) we go

Nu voor ons avontuur. Hoe gaan we hier de meest off-road kilometers vinden, tussen de uitgestrekte akkers en grasvelden? We zien vele boerenpaadjes maar die lopen dood in de sloot of eindigen tussen de suikerbieten en aardappels. Ook leuk, maar dat is niet waar we naar op zoek zijn. Een tip van Harmen Piekema brengt ons uiteindelijk verder. Waar wij rechtdoor wilden, daar moet je eigenlijk rechtsaf! De prachtige gravelstroken van het Groningse land liggen ten zuidwesten van de stad. Eerst trekken we echter over de prachtige strook bij Thesinge, die haast lijkt aangelegd om op te gravelen. Een brede, strook die je lekker kunt aanvallen.

Gelukszoekers

De off road route lijdt rechtsaf richting het Schildmeer, een parel om langs te rijden. Bij mooi weer en een ondergaande zon is het puur genieten, waarbij je op zonnige zondagen over de koppen zult struikelen. Maar is dat niet bij elke drukke toeristische trekpleister? Voor de echte gelukszoekers vind je aan de zuidkant van het meer het klavertje vier monument. Let ook op, want je rijdt hier langs de golfbaan van Duurswold, voor het weetje vliegen de ballen je om de oren. Wil je trouwens even stoppen voor een lekkere koffie? In de jachthaven bij Boei 12 vind je strandpaviljoen Schildmeer, wel alleen geopend met mooi weer. Wij hadden dus wat minder geluk. Voor een goede lunch stop je in het weekend bij Kaap Steendam.

Terug naar Spaak

Voordat we weer de stad inrollen, kijken we onze ogen uit bij ’t Roegwold. Een prachtige omgeving, met een werelds uitzicht. Dat je hier in de regio ook mooi vogels kunt spotten, dat mag nu geen geheim meer zijn. De foto van Wilco van der Laan konden wij niet reproduceren. Heel erg mooi!

De kerk van Harkstede is het laatste hoogtepuntje op deze route. In Harkstede ligt ook de watersportbaan, waar ik, Sander, nog wat infameuze roeihalen heb gemaakt. Het feit dat er een windmolenpark naast de baan ligt, voorspelt niet veel goeds. Via Engelbert is de stad weer in zicht.

Routes Ultegra en GRX series

De routes van bovenstaande tochten en alle andere routes van de Shimano Ultegra en GRX series vind je op ons komoot account. Enjoy!